Ruim de helft van de Nederlandse ondernemers geeft aan ‘iets’ aan maatschappelijk verantwoord ondernemen te doen, blijkt uit het onderzoek dat Sprout hield onder 320 ondernemers. Maar de definitie van mvo is niet altijd duidelijk. 27 procent geeft aan dat het businessmodel geheel op MVO gestoeld is, en ruim 40 procent vindt dat het maatschappelijk verantwoord bezig omdat het goede doelen steunt. Al is dat moeilijk te meten, want zowel over de term MVO als de inhoud bestaat discussie: sommigen vinden schenkingen aan een goed doel ook onder MVO vallen, terwijl anderen hun ‘groene’ werkzaamheden zo vanzelfsprekend vinden dat ze die over het hoofd zien.
Calvinistisch
Al Gore’s film ‘An inconvenient truth’ is hard aangekomen bij ondernemers. Bijna iedereen uit onze Good Company-lijst noemt de impact van de film. “Het heeft wel mensen wakker geschud”, meent Guido Jonkers van Greenmotion. Vier van de tien ondernemers zegt graag meer te willen doen, maar weet niet precies hoe. Ook komt de calvinistische inslag van de Nederlanders om de hoek kijken: Meer dan 45 procent zegt aan mvo te doen omdat het hoort. “het heeft alles te maken met waarden en normen”, zegt de een. “Je moet niet alleen bezig zijn met geld verdienen, je moet ook iets terug doen voor de maatschappij”, vinden andere ondernemers.
Maar slechts 17 procent zegt dat ze aan MVO doen, omdat het loont. Toch zien ondernemers beren op de weg, en niet altijd onterecht, merkte ook ijsmaker Ben Cohen van Ben & Jerry’s:
“Het gekke is dat juist bedrijven die zich maatschappelijk betrokken tonen vaak extra kritisch worden gevolgd. Als ik iemand ontsloeg, omdat hij of zij niet goed functioneerde, kreeg ik de halve wereld over mee heen. Zo van : zoiets doe je toch niet als sociaal bedrijf!”
Blijkbaar leeft de gedachte nog sterk dat je geen geld mag verdienen aan ‘goed’ doen. Het is een verwijt dat grootverdiener Tendris vaak naar het hoofd geslingerd krijgt. Tendris verdiende goed aan de verkoop van Durion, de introductie van de Visa Greencard en de energiebesparende lampen. Hier valt dus zeker nog een slag te maken.
Ook voor de overheid. De wil is er blijkbaar wel bij ondernemers, maar ze zijn nog zoekende en kunnen dus voorlichting gebruiken. Van de ondernemers die denken dat mvo alleen voor grote bedrijven is weggelegd, vindt 70 procent dat dat komt omdat hun financiële slagkracht groter is dan die van kleintjes.
Liefdadigheid
Dat blijkt ook uit de redenen die ondernemers geven om níet aan maatschappelijk verantwoord ondernemen te doen. Een kwart zegt er te weinig tijd voor te hebben, en meer dan 20 procent meent dat de omzet en winst van het bedrijf teveel onder druk komen te staan als er aan mvo wordt gedaan. Ook de toenemende administratieve lasten worden als hobbel gezien.
Ondernemers verwarren mvo ook regelmatig met liefdadigheid, dat inderdaad geld kost. Veelgenoemde punten die ondernemers scharen onder mvo zijn onder andere: het sponsoren van sportclubs, het geld van kerstpakketten naar een goed doel overmaken, groene stroom introduceren in het bedrijf. Alhoewel, geven aan goede doelen hoeft niet alleen geld te kosten, leerde Mark Schalekamp van organisatiebureau Robin Good. Zijn onderneming organiseert bedrijfsevenementen waarbij het personeel de handen uit de mouwen steekt. “Je kunt dan denken aan het bouwen van een schuurtje voor een lichamelijke gehandicapte of het opvoeren van een musical voor een groep verstandelijk gehandicapten.” Daarnaast kunnen bedrijven zich voor langere periodes binden aan projecten in de eigen buurt. Zo heeft Eneco meegedaan aan een zaalvoetbal project voor gehandicapten.”
