Particulieren geven jaarlijks honderden miljarden euro’s aan goede doelen, maar daar zou veel meer van over kunnen blijven als ngo’s effectiever zouden werken, is de overtuiging van Mathys van Abbe. ‘Dat geld gaat naar de grootste schreeuwers. Als je ervoor kan zorgen dat het naar de meest effectieve gaat, zou je wereldproblemen veel sneller kunnen oplossen.’
Van Abbe begon Kinder in 2017 als zijproject naast zijn fotodeeldienst Mobypicture, ‘maar het is een beetje uit de hand gelopen’, zegt hij. Het hart van de startup is een donatiewidget. Kinder onderhandelt momenteel met twintig mediabedrijven waaronder Forbes en The Next Web, die de widget kunnen plaatsen in artikelen met goede doelen die passen bij het beschreven onderwerp. Zij krijgen vervolgens een zogeheten kickback fee per transactie.
Tot nu toe gingen er ‘enkele tienduizenden’ donaties door de widget, zegt Van Abbe, die de conversie ‘bizar hoog’ noemt. Gemiddeld wordt er 40 euro gedoneerd, de grootste donatie tot nu toe is 10.000 euro.
Rangschikken
Ondertussen rangschikt Kinder ngo’s (tot nu toe 2500 stuks) op effectiviteit. Behoort een goed doel tot de top 10 in zijn gebied (zoals malaria), dan belooft Kinder toegang tot vermogende klanten (zoals via een recente samenwerking met Rabobank), corporate stichtingen en overheidsorganisaties.
Voor het werven van die donateurs vraagt Kinder een commissie van 10 procent. Naarmate het aantal donaties stijgt, gaat dat percentage omlaag, zegt Van Abbe. ‘We kiezen voor een commercieel model, anders zou je van subsidies moeten leven. Zo willen we de grootste onafhankelijke beoordelaar ter wereld worden.’
Tot nu toe ging er 1,5 miljoen euro groeigeld naar de dienst, afkomstig van tien impact-investeerders (de ‘Kinder 10’, zoals Van Abbe ze noemt). Deze week haalt de dienst nog eens 525.000 euro op,
Naast Kinder en Mobypicture is Mathys van Abbe actief met websitebouwer Tag the love, marketingbureau Týrsday en geeft hij startups advies bij Startupbootcamp en Rockstart. Hij is penningmeester van de Tinkebell Foundation, de stichting van de gelijknamige kunstenares.
Dat is eigenlijk een uitbreiding van de vorige investeringsronde, zegt Van Abbe. ‘We waren op weg naar een grotere ronde, maar toen bleek dat het investeringsklimaat redelijk op slot ging door corona. We hebben besloten om de eerste ronde te verlengen, zodat we tot begin volgend jaar kunnen doorbouwen. Daarbij richten we ons volledig op het zelf de broek kunnen ophouden.’
Je nam zelf het grootste bedrag (150.000 euro) voor je rekening. Waarom vind je het belangrijk om als ondernemer zelf ook te investeren?
‘Ik vond dat een belangrijk signaal. Ik doe dit voor de wereld, het is niet puur money making. Er liggen mooie rendementen in het verschiet, maar dat is niet het doel. We hebben hier vier jaar aan gebouwd, dus het zou zonde zijn als het stilvalt omdat het investeringsklimaat opdroogt.’
Jullie waren eigenlijk op zoek naar een financieringsonde van 3 tot 5 miljoen euro, valt het wat dat betreft tegen?
‘Iedereen trok de deur dicht in maart, al kloppen de vc’s nu alweer aan de deur. Die volgende ronde moet volgend jaar goed komen. We willen nu zo snel mogelijk break-even laten zien, zodat je het momentum in eigen hand houdt. Normaal is het startupspel: je verbrandt geld en daarna ga je door naar een volgende ronde. het is nu wat voorzichtiger, meer gefocust op omzet, zodat je eventueel een maandje langer kan onderhandelen met een investeerder. Dat kan belangrijk zijn in een onzekere tijd zoals de huidige.’
Door de coronacrisis worden goede doelen gedwongen om in te zetten op online fondsenwerving. Inkoppertje dus voor Kinder?
‘Er was al een transitie gaande, maar dat wordt nu versneld. Het is een sector waarin ze wegkomen met ouderwetse fondswerfpraktijken, met gala’s, fietstochten en city swims. Het zal onderaan de streep meer opleveren dan het kost, maar het is niet effectief. En als je je organisatie hebt opgehangen aan een zwemtocht waar je eens per jaar 2 miljoen mee ophaalt, dan heb je nu een probleem.’
‘Eigenlijk zijn alle goede doelen met elkaar aan het concurreren. Dat betekent dat het best wel gesloten organisaties zijn die soms niet kritisch zijn op zichzelf, en niet genoeg leren. Ze hebben vaak langdurige donateurs die maandelijks geld overmaken, en bedienen zich vaak van een struisvogelstrategie: in december niet communiceren in de hoop dat mensen vergeten op te zeggen, omdat dat het moment is dat veel mensen switchen van goede doelen.’
Wordt het je door goede doelen wel in dank afgenomen dat je tegen dit soort heilige huisjes schopt?
‘Zet alles online, zeg ik tegen goede doelen, anders kunnen donateurs je daarop niet beoordelen. Die rol pakken wij op. We zijn eigenlijk de meest nerdy, nauwkeurige donateur die alles uitzoekt.’
