Beste
Tien jaar geleden had ik vanuit mijn bedrijf, dat actief was in projectzonwering, met regelmaat uitzendkrachten nodig. Ik was erg afhankelijk van hun kwaliteit en kwantiteit en vond dat een te zwakke schakel in het bedrijf. Samen met mijn beste uitzendkracht – Remco Beijer, toen 23 jaar – ben ik zelf een poule studenten voor dit flexibele werk gaan samenstellen. Om de poule ook te behouden buiten het seizoen voor zonweringswerk, regelden wij tussen de projecten door ander werk voor ze. Recruit a Student was geboren. Het is een perfecte keus geweest om Remco als vennoot in de nieuw op te richten firma te betrekken. Precies de zaken die mij minder liggen, zijn bij hem favoriet en andersom. Die synergie tussen ons heeft de afgelopen tien jaar geresulteerd in een landelijk netwerk van zes kantoren waarvan één franchise. Daarnaast hebben wij twee vestigingen in het buitenland en doen wij nu ook werving voor internationale bedrijven in Praag. Dit was in mijn eentje niet mogelijk geweest, en als het al mogelijk zou zijn, zou het niet leuk zijn geweest. Met z’n tweeën heb je een klankbord. Zakelijk lief en leed kun je zo delen met een persoon die dezelfde belangen heeft. Dat is een rol die zelfs de beste werknemer niet kan vervullen.
Slechtste
Een van de activiteiten van ons uitzendbureau is de bemiddeling van uitwisselingstudenten. Dat zijn meestal enorm gedreven en erg slimme mensen die vanuit de hele wereld een paar jaar aan een Nederlandse universiteit of hogeschool studeren. Om wat bij te verdienen naast hun studie hebben zij een tewerkstellingsvergunning nodig. Dat lijkt eenvoudig, ware het niet dat meerdere overheidsinstanties betrokken zijn bij de realisering hiervan. Deze instanties bestoken elkaar met hun zienswijze omtrent stickerprotocollen en uitvoeringsbesluiten. Ik heb nog nooit zoveel frustratie gehad over zoveel bureaucratische onzin. Tientallen studenten hebben wij moedeloos zien vertrekken uit Nederland omdat zij van het kastje naar de muur gestuurd worden, en omdat dure studieprogramma’s van hogescholen zijn geschrapt. Dit alles terwijl er op de achtergrond een schreeuwende behoefte van het bedrijfsleven is om talent aan te trekken, want dat is de grondstof voor onze kenniseconomie. Marktkansen zoals deze worden door ons voortaan in de eerste plaats beoordeeld op het aantal overheidsinstanties waarvan wij daarbij afhankelijk zijn. Zijn het er meer dan één, dan zal ik mijn tijd en energie er beslist niet meer in steken.
