Bij het parkeren kijken de meisjes van Cosmo Kappers, normaal gesproken te druk met elkaar en de sigaret, zuchtend en vertederd naar de parelmoerwitte Fiat 500. Ze glimlachen en groeten me enthousiast. De Fiat 500 is als een middag in het park met een puppy. Datingsite overbodig.
De nostalgietrend in de auto-industrie is niet te stuiten. Het begon bij de Beetle en Mini, nu worden ook benzinegorgelende Amerikaanse iconen als de Dodge Challenger opnieuw uitgebracht. De auto wordt op fora als Vrouwonline.nl steevast aangeduid als ‘snoezig’ en ‘schattig’. Zo omschreef columniste Aaf Brandt Corstius de Fiat 500’s als “autootjes die je ook kunt inparkeren als je eigenlijk niet kunt inparkeren.” Op mannenfora zijn de reacties norser. Op Autoblog.nl schrijven bezoekers: “Het is een vrouwenbak zonder ruimte… en het is een Fiat. Ik begrijp die hype echt voor geen meter.”
Wij reden de auto in de sportstand, want Fiat denkt ook aan chauffeurs mét testosteron. De motor gromt dan iets meer, de besturing is iets stijver en het optrekken gaat net iets sneller. Toch is er geen sprake van sportief rijgedrag. Onze 1.4 versie was voorzien van een zesbak. Rijdt u deze volgens het ‘nieuwe rijden’ dan zit u bij 55 al in de vierde versnelling, bij zeventig tikt u de zesde versnelling aan. Was een vierbak niet praktischer geweest? Vooral omdat de 500 toch vooral een stadsauto is. Wendbaar, comfortabel, maar ook wat springerig en lawaaierig bij hoge snelheden.
Voor mannen van een gemiddelde lengte voelen de hoge portieren, hoog uitstekende middenconsole en korte wielbasis al snel als een te krappe stoel op het chassis van een botsauto. Wat niet wil zeggen dat de Fiat 500 een vervelende auto is om te rijden. Het zicht is fenomenaal en het interieur is wat je van een Italiaanse auto mag verwachten – knapper dan Chicholina. (RB)
Gereden: Fiat 500 1.4 sport, prijs vanaf: 16.995 euro
