Nadat Thomas Vles (foto boven) hoge ogen had gegooid met wegwerpkattenbak Poopy Cat (in 2018 verkocht aan Pets Place), begon hij weer een startup uit persoonlijke frustratie: het organiseren van een bruiloft.
Samen met CTO Jorg van der Ham bouwde hij een online platform waarmee stellen op basis van persoonlijke voorkeuren en mood boards de perfecte bruiloft konden samenstellen. Het was naar eigen zeggen wereldwijd het eerste platform dat de verschillende onderdelen van een bruiloft op die manier online combineerde, vertelde Vles toen Sprout de dienst een jaar geleden uitlichtte als startup van de week.
Toen de coronapandemie zich afgelopen maart aandiende hoopte Vles, net als meer mensen in de branche, dat de crisis na een maand of twee weer zou overwaaien. Maar toen het afzeggingen begon te regenen, daalde het besef in dat het aantal (uitgebreide) bruiloften voor onafzienbare tijd op een zeer laag pitje is beland.
Ervaringen delen
Daarmee ging er een streep door de eerste omzet die Wedoido dit trouwseizoen zou boeken. Een eerste groep van ongeveer twintig gebruikers had een succesvolle ervaring kunnen delen met een nieuwe, grotere groep potentiële klanten. Vles: ‘De industrie is zeer referral based. Dat is voor een emotionele aankoop als een bruiloft doorslaggevend. We hebben hard moeten vechten om klanten binnen te halen, maar die hebben allemaal gecanceld.’
Die doelgroep kiest volgens Vles nu voor een kleinere bruiloft, of schuift die dag voor onbepaalde tijd voor zich uit. ‘Als het tegenzit, zijn er de komende anderhalve jaar geen huwelijken meer.’
‘Echt jammer en vooral zonde’, noemt Vles het dat hij moet stoppen. ‘Als het nou zo zou zijn dat de markt er niet op zit te wachten, okay.. Maar zelfs de gevestigde orde vindt innovatie interessant. Wij hadden daar de voorloper in kunnen zijn. Ik ben ervan overtuigd dat er de komende jaren een andere partij opstaat.’
Zoeken naar nieuwe financiering was geen optie?
‘We hebben in eerste instantie vrij makkelijk angel-kapitaal opgehaald. Maar omdat omzet uitbleef, was externe financiering geen optie meer. We hebben de COL (Corona Overbruggingslening, red.) overwogen. Maar door de onzekerheid heb je geen uitzicht op wanneer er weer boekingen komen. De vraag is of je het dan alsnog zou moeten proberen. Op dit moment kun je er nog uit stappen zonder extra schade te berokkenen.’
Vond je het belangrijk om een faillissement te voorkomen?
‘Als je je zaken goed op orde hebt, dan is een faillissement goed te voorkomen. Het is vooral een kwestie van je kosten goed in de gaten houden. We hebben een investering opgehaald, en de ruimte die dat ons gaf, daar hebben we ons aan gehouden. Persoonlijk vind ik ook dat je moet voorkomen dat je anderen met problemen opzadelt omdat jij je rekeningen niet kan betalen. We zijn een startend bedrijf, dan weet je wat je ruimte is en daar moet je binnen blijven.’
Welke lessen trek je hier, naast het niet te voorspellen coronavirus, nog meer uit?
‘Ten eerste dat we de ontwikkelingskosten los hadden moeten koppelen van onze toekomstige omzet. We hebben een technologisch product met een zelflerend algoritme. Dat kost veel tijd om te bouwen. We besloten door te ontwikkelen met het geld dat we zouden verdienen. Maar dan loop je tegen een cashflow-probleem aan. Hierdoor zijn we niet ver genoeg gekomen.’
‘Ten tweede dachten we dat we een industrie zouden vernieuwen, waarin de grote concurrenten ons niet leuk zouden vinden. Maar tijdens gesprekken bleken partijen wel degelijk open te staan voor onze aanpak. We hadden eerder met ze moeten praten. Dat had veel tijd en moeite qua ontwikkeling kunnen schelen.’
‘De laatste belangrijke les gaat over het team: we zijn met twee gasten een uitdager begonnen in de huwelijksindustrie, maar we hebben niemand uit de industrie in het team. Ik zou nu wel overwegen om eerder iemand in je team te nemen die veel ervaring heeft met wedding plannen of iemand die deze industrie goed kent. Dat had ook veel tijd en middelen kunnen schelen.’
Vles deelde zijn lessen maandag ook in deze post op LinkedIn.
Je kiest bewust om actief te communiceren over het opheffen van je bedrijf. Lang niet alle ondernemers doen dat.
‘De aanleiding voor die blogpost was dat een investeerder mij aanspoorde om op te schrijven wat er mis was gegaan. Ik vond ook dat dat leuk en leerzaam zou kunnen zijn voor anderen. In Nederland wordt dit nog altijd grotendeels gezien als falen. In de VS is het meer een les, een moment waarop je iets kan afsluiten. Ik vind daarom dat je hier even hard over zou moeten communiceren als wanneer je een investeringsronde hebt opgehaald. Als deze lessen ervoor zorgen dat een andere ondernemer iets op een andere manier aanpakt, dan is het niet in ieder geval niet helemaal verloren.’
Het hoofdstuk Wedoido mag dan zijn afgesloten, Vles heeft nog een aantal ijzers in het vuur. Zo werd hij in april directeur van branchevereniging Dutch Startup Association. Daarnaast investeert hij in en geeft hij advies aan startups zoals Labfresh (vuilafstotende shirts) en Gerrard Street (Koptelefoon as a Service). Om horecaondernemers te helpen lanceerde hij een online planner voor restaurants en cafés (de non-profit Mycapa.city) die zulke software onder normale omstandigheden niet nodig hebben.
Zijn volgende stap? Vles: ‘Ik wil startups en mensen helpen. Bij de DSA kan ik dat al doen. Op de wat langere termijn zie ik mezelf wel een overstap maken naar een investeringsfonds om daar meerdere startups te helpen.’
