Normaal zijn man/vrouw-verschillen niet zo mijn ding, maar voor deze laatste column maak ik een uitzondering. Ik vraag me namelijk af waar we in Nederland de laatste tijd mee bezig zijn. Vrouwen serieuzer nemen voor topfuncties is prima. Dat had al tien jaar eerder moeten gebeuren, want er is totaal geen verschil in capaciteiten tussen mannen en vrouwen. Vrouwen kunnen net zo goed als mannen een groot bedrijf te leiden. Zoniet beter. Waarom moeten we dit dan met veel herrie afdwingen?
Mannen én vrouwen roepen om het hardst dat het de hoogste tijd is. Maar de vraag is: willen wij als vrouwen wel de hele dag gezeur aan ons hoofd van de commissarissen en aandeelhouders, en de hele dag vergaderen? Lekker belangrijk! Mannen gaan voor status, macht en geld. Vrouwen worden daar niet warm of koud van.
Natuurlijk is het goed dat de perceptie van de maatschappij verandert en dat vrouwen in het bedrijfsleven steeds gewilder en serieuzer genomen worden. Perfecte ontwikkeling. Toen ik samen met Derk Sauer begin jaren negentig Independent Media oprichtte, nam iedereen aan dat ik de vrouw of de vriendin van Derk was. Het was namelijk niet te bevatten dat je als man en vrouw elkaars zakenpartner was zónder dat je een relatie met elkaar had. Dat kon er toen gewoon niet in. Vooral een pijnlijke zaak voor mij: Derk is namelijk een kop kleiner dan ik en not my type.
Neem nou het platform Women on Top. Deze titel hebben vrouwen echt niet verzonnen. Want op het énige vlak waar de man daadwerkelijk van de vrouw verschilt, willen wij liever de Men on Top. Het is niet toevallig dat ik een boek heb met de titel Women on Top. Geschreven door Nancy Friday, de ultieme voorvechtster van gelijke rechten. Te bereiken via de seksuele bevrijding van de vrouw. In haar boeken – met titels als Forbidden Flowers en My Secret Garden – wordt duidelijk dat Nancy haarfijn weet wat er bij vrouwen speelt. Nu denken jullie natuurlijk: wat heeft seks met vrouwen in topfuncties te maken?
Nancy heeft een theorie dat vrouwen een achterhaald, door mannen opgedrongen, ideaalbeeld nastreven. We willen de man altijd ter wille zijn en daarom gaan we mee in het beeld dat mannen van ons hebben en passen we ons erop aan (flexibel en meegaand als we zijn). Maar intussen verliezen we onszelf.
De ‘old boys’ hebben nu bedacht dat het tijd wordt dat vrouwen ook de top in getrokken worden, want dat staat modern en dat willen ze graag uitstralen. Af en toe moeten de mannelijke ego’s gestreeld worden, en vrouwen kennen dat spel als geen ander. We maken dus wat lawaai, gaan erin mee en roepen heel hard dat we ook graag eens een topfunctie willen hebben. We richten clubjes op met namen als Business Babes, Women in Control (hebben jullie mannen ook clubs als Business Studs en Men in Control?).
Wij, als vrouwen, weten heus wel dat een topbaan niet in deeltijd gedaan kan worden. Om echt aan de top te komen en blijven, moet je ongelooflijk gefocust zijn en moet je baan door je aderen stromen. Maar zijn we bereid om alles en iedereen te laten wijken? Ook ons privéleven? Laten we wel eerlijk blijven. Voor degene die het wil: ga ervoor. Voor alle anderen: je hebt in het leven maar één doel en dat is gelukkig zijn. Het is juist sterk om eerlijk te zijn en te kiezen voor je eigen geluk – met of zonder topcarrière. En voor de mannen die ons niet willen begrijpen heeft Nancy Friday ook een boek geschreven: Masturbate yourself.
