Mr. Pim de Vos heeft een snelle pen, maar weet niet altijd zijn juridische beroepsdeformatie af te schudden. Het boek begint krakkemikkig met een verhandeling over de gedragsregels van advocaten. Een verhaal dat barst van showstoppers als minnelijke regelingen en confraterneel overleg. Het komt de smeuïgheid van zijn verhalen niet ten goede.
De advocaat is, vanzelfsprekend, een moralist, maar niet een die continu met het vingertje wijst. Hij signaleert, beschrijft, veroordeeld, maar laat het na een echt kijkje in de keuken te geven. Daarvoor wordt hij te veel gehinderd door de vertrouwensrelatie cliënt-advocaat. Bijkomend probleem is dat hij niet echt stelling neemt. Zijn boek gaat over zaken die de meeste mensen ook vinden. Natuurlijk zou het beter zijn om zedendelinquenten chemisch te castreren, moet er harder gestraft worden en is de positie die mr. Bram Moszkowicz inneemt discutabel, maar dat wisten we allemaal al.
