Er zijn momenten in je carrière die je het liefst wilt vergeten. Een dergelijk dieptepunt bereikte ik verkleed als stewardess.
Ik had me door de projectmanager laten ompraten een blauw uniform aan te trekken om onze project branding ten volle uit te nutten. Op blokhakken en met baret, op een bijeenkomst van de top 150 van een multinational, deelde ik ‘flyers’ uit aan het grotendeels mannelijke publiek. Niet iets wat ik me meteen had voorgesteld bij mijn baan als verandermanager.
De analogie die we met het communicatieteam hadden bedacht om het project te vermarkten, was die van een reis met een vliegtuig. De communicatie-uitingen dienden als reisgids, via training kregen mensen hun boarding pass voor de reis, de operationele data die meegenomen moesten worden (dataconversie) waren de bagage, en via de goede landing kwam de organisatie in de nieuwe werkelijkheid aan.
Succes van een pitspoes
Een creatief idee, welke het met name voor het communicatieteam erg makkelijk maakte om herkenbare en in het oog springende materialen te produceren. Het resultaat was dat het project in de massa van andere initiatieven opviel en mensen over het algemeen goed geïnformeerd bleken. Dus ondanks de wat vervelende bijsmaak van mijn eigen optreden als ‘pitspoes’ was de branding zeker een succes te noemen.
Een ander voorbeeld van een in mijn ogen geslaagde project branding was bij een intern cultuurveranderingstraject, de AccenTour genaamd. Dit programma was gemodelleerd naar de Tour de France: in verschillende etappes met cols, vlakke stukken en individuele tijdritten konden de ploegen bolletjestruien en gele truien winnen. In dit voorbeeld was de spirit van het project om onder andere beter te teamen goed vertaald in het ‘projectmerk’. De Tour de France bood naast zweetbandjes voor iedereen ook veel aanknopingspunten voor inhoudelijke parallellen.
Gemengde gevoelens
De verandermanagementtheorie besteedt aandacht aan het belang van de ontwikkeling van een visuele identiteit voor het project. Maar ondanks deze theoretische ondersteuning en ondanks mijn eigen positieve ervaringen heb ik toch gemengde gevoelens over de toegevoegde waarde van dergelijke interne marketing. Moet je als verandermanager dit als vast onderdeel van het project opnemen? Is het aan te raden als project hier tijd en geld aan te besteden?
De reden van mijn licht sceptische houding is dat bij 95 procent van de projecten die ik begeleid het al lastig genoeg is om het budget überhaupt rond te krijgen. Een potje voor uitgebreide interne marketing zit er dan niet meer in. Alleen componenten als de projectnaam en een logo zijn eventueel nog wel bespreekbaar. En hoewel het onderbuikgevoel misschien zegt dat een goede, pakkende projectnaam toch belangrijk is, zegt mijn eigen ervaring dat zelfs de meest saaie, onuitspreekbare afkorting uiteindelijk ingeburgerd raakt en geen impact heeft op het wel of niet succesvol worden van een project.
Nuttig of geldverspilling?
Mijn voorlopige conclusie is dat goed gekozen branding van het project absoluut een positieve bijdrage kan leveren, omdat het de herkenbaarheid vergroot en de communicatieinspanningen meer impact hebben. Het is echter niet een ‘make or break’ factor die het slagen van het project verhindert. Ik ben benieuwd naar de ervaringen van anderen op dit gebied. Dus, project branding – nuttige interne marketing of geldverspilling?
Lees ook de vorige blogs over change management:
Collegereeks + middagseminar over 'Verandermanagement'
Datum: 20 november + 27 november t/m 5 februari (dinsdagen)
Locatie: Nyenrode Business Universiteit, Breukelen
Prijs: € 2.995,-
Meer info: Download de brochure
