Dat klinkt misschien redelijk, maar het is de grootst mogelijke onzin. Het impliceert dat de mens beter gevaarlijke situaties in het verkeer kan inschatten dan de auto, terwijl het tegendeel het geval is. Het is niet voor niets dat we onze auto’s tegenwoordig hebben uitgerust met lane control, dodehoekspiegels en automatische remsystemen om falende bestuurders bij te staan. De tijd die de informatie van de autosensoren nodig heeft om de remmen te bereiken, is veel korter dan de reactiesnelheid van de mens. Waarom dan toch een man met losse handjes achter het stuur?
Het probleem is niet veiligheid, maar ethisch en juridisch van aard, zo vertelde de Nederlandse internetondernemer en Uber-adviseur Kees Koolen afgelopen november op een bijeenkomst in Amsterdam. ‘Als een bestuurder in een auto iemand doodrijdt, is het een tragisch ongeval. Rijdt een zelfrijdende auto iemand dood, dan is het moord’, stelde Koolen.
Dat klinkt raar, maar het klopt wel. Stel je rijdt met losse handjes in een Tesla en plots moet je uitwijken voor een aanstormende vrachtwagen. De sensoren van de auto zien meteen dat je bij uitwijken een klein meisje op een zebrapad schept. De auto moet kiezen: rijd ik de bestuurder te pletter of schep ik het kindje? Maar een computer maakt geen keuzes, die doet wat is voorgeprogrammeerd. Ons gevoel zegt: red het kind. Maar welke autobouwer gaat nu voorprogrammeren dat in bepaalde gevallen de bestuurder maar moet overlijden? ‘Dit dilemma hebben we nog niet opgelost’, zei Koolen. We zijn er als mensen nog niet klaar voor dat een machine beslissingen over leven en dood neemt. En dus blijft het licht voor de zelfrijdende auto nog even op rood, hoewel de auto zelf er inmiddels klaar voor is.
