VAN Bob
AAN Coach
ONDERWERP Verwarring
Beste coach,
Op het gevaar af dat je me wel weer een zeur zult vinden, moet me toch iets van het hart. Toen we het vanochtend hadden over almaar toenemende stress en druk zei je dat dat nu eenmaal inherent is aan de ict-sector. Even later adviseerde je me meer tijd te besteden aan mijn vrouw en kinderen. Ik probeerde beide keren wat uit te leggen, maar ik kreeg de indruk dat je niet echt luisterde, dat je ergens anders was met je gedachten. Dat vind ik eerlijk gezegd een beetje slordig van een personal coach, maar wat me nou echt dwars zit: ik ben niet werkzaam in de ict-sector en ben alweer drie jaar gescheiden. ’t Is misschien een hele verkeerde gedachte, maar ik denk dat je het tegenwoordig zo druk hebt met je praktijk dat je je cliënten door elkaar haalt. Nou, dat moest ik toch echt even kwijt. Want zoals jij altijd zegt: alles wat je kwijtraakt als manager is mooi meegenomen.
Bob
Bob,
Je had me niet erger kunnen beledigen dan met zo’n mailtje. Hoe dúrf je te denken dat ik niet eens zou weten wie ik voor me heb in mijn werkkamer, wie ik op een bepaald moment coach? Dit is echt te gek voor woorden. Ik heb je in de afgelopen 67 sessies assertiever proberen te maken, nou, als dit het resultaat is, had ik dat beter kunnen laten. Mijn PA Robert maakt elke dag keurig een lijstje met welke managers er langskomen, wie wie is en wie wat doet, en die jongen maakt heus geen fouten, Bob.
Als er op dat lijstje staat: ‘11-12 uur, Fred, 47, middle management IBM, sinds kort last van managementmenopauzedepressie’, dan kun je ervan uitgaan dat dit 100 procent klopt. Behalve mij beledig je nu eigenlijk ook en vooral mijn PA.
Nog steeds:
Je coach
Coach,
Sorry, echt sorry, ik wilde je helemaal niet beledigen. Maar twee weken geleden zei je ook al dat mijn angst voor Gerrit Zalm een gesublimeerde, ingebeelde angst was, dat ik daarmee eigenlijk aangaf bang te zijn voor mijn vader. Maar ik ken die hele Zalm niet, ik heb nog nooit één dag voor de ABN Amro gewerkt en mijn vader is al 14 jaar dood. Dan mag ik toch wel denken: heeft mijn coach het tegenwoordig niet te druk? Haalt hij managers niet door elkaar?
Bob
Bob,
Nou, goed, excuses aanvaard. Ik heb het trouwens even met Robert nagekeken en 2 weken geleden is er inderdaad zoveel ge-rescheduled dat inderdaad op dat tijdstip niet Thomas van de ABN Amro maar jij ineens in mijn werkkamer zat en dat had Robert wel even duidelijk mogen aangeven. Wat dat betreft ook van mijn kant: excuses. Staan we quitte.
Als altijd:
Je coach
Coach,
Dank voor je excuses. Zoals je altijd zegt: excuses kosten geen cent, dus bedrijfsmatig kun je er net zoveel maken als je wilt. Nog even over vanochtend trouwens. Ik begreep je advies niet zo goed dat ik eens hoognodig moet stoppen met – zoals jij zei – mijn pik achterna te lopen. Zoals ik al een paar maal heb verteld heb ik sinds een tijd alweer een heel leuke, lieve vriendin en dat gaat heel goed, ook seksueel trouwens, en alleen al om die reden kijk ik niet eens naar andere vrouwen. Daar raakte ik ook een beetje van in de war.
Bob
Bob,
Nog één ding, en dan moeten we hier echt een punt achter zetten, te meer daar ik nog zeven consulten heb vandaag: Robert had jouw afspraak van 9 uur verplaatst naar 10 uur en die van Joris van 10 naar 9 uur omdat Joris een ingelaste meeting had en dat heeft Robert, vrees ik, mij niet tijdig doorgegeven, en toen kwam jij en lag het archief van Joris op mijn bureau en zo is dus die vergissing gemaakt. Kan gebeuren, toch? Bob, jij weet niet half hoe druk ik het heb dezer dagen!
Uit het hart,
Je coach
Coach,
Dank, dat verklaart wel het een en ander. Betekent dit trouwens ook dat die opmerking van jou – dat ik au fond niet meer ben dan een grijze muis in een grijze functie in een grijze organisatie – eigenlijk bestemd was voor die Joris? Dat zou dan weer mooi zijn.
Bob
Bob,
Heb ik even gecheckt met Robert, eer hier ook weer verwarring over ontstaat, maar nee, die opmerking was weer wel voor jou bestemd.
Altijd met jou,
Je coach
