Winkelmand

Geen producten in de winkelwagen.

Bob is niet goed in mensen ontslaan

Bob is divisiedirecteur van een groot concern. Hij doet zijn best. Het ontslaan van Paul tijdens de bezuinigingsoperatie blijkt geen gemakkelijke klus.

afpakken leaseauto inleveren
Foto: Getty Images

VAN Bob
AAN Marianne
ONDERWERP Paul

Hoi Marianne,
Ik kwam net Paul tegen in de lift. Waarom is hij hier nog steeds? We hebben hem toch drie maanden geleden ontslagen? Ik wil echt niet de harde manager spelen, dat weet je, maar ik vind wel dat als we iemand ontslaan we dit snel en goed moeten afhandelen. Anders blijft hij maar op de payroll staan en schiet onze bezuinigingsoperatie niet erg op.
Bob

Hoi Bob,
Ja, klopt: we hadden in de planning meegenomen dat Paul drie maanden geleden zou vertrekken, met een nette regeling. Ik voorzag weinig problemen, zeker toen ik hem het nieuws meedeelde. Hij reageerde best goed. Zei zoiets als: “Dit moet voor jou ook niet makkelijk zijn, om een van de meest loyale en capabele medewerkers te moeten ontslaan.” Nou ja, op zo’n moment – ik ben ook maar een mens – zeg je: “Ja, Paul, daar heb je helemaal gelijk in.” Stom van me, want nog geen dag later kreeg ik een schrijven van zijn advocaat: of ik wilde bevestigen dat ik vond dat Paul een van de meest loyale en capabele medewerkers is.
Dat was van begin af aan de tactiek: ons pakken op elk woord, elke komma. Ik kreeg meteen aangetekende brieven van die advocaat: hij wilde het personeelsdossier, en de personeelsdossiers van de directe collega’s van Paul die geen ontslag was aangezegd, en onze boekhouding van de afgelopen jaren… Het ging en gaat maar door. Volgens onze jurist is die advocaat héél goed.
Intussen verschijnt Paul elke dag gewoon op kantoor en elke dag stuurt hij hetzelfde mailtje: ‘Beste Anneke, Ik ben er, vriendelijke groet, Paul.’ En dan moet ik van hem bevestigen dat ik zijn mailtje heb ontvangen. Moet natuurlijk ook allemaal van die advocaat. Geen idee wat Paul doet op zo’n dag, waarschijnlijk zich verder verdiepen in het arbeidsrecht.
Marianne Bovenlanden
HR Manager

Marianne,
Best wel lastig, ja. Maar kunnen we er niet gewoon een eind aan maken door naar de rechter te stappen? Wij hebben toch ons best gedaan om tot een regeling te komen?
Bob

Wekelijks de nieuwsbrief van Werk en Leven ontvangen?



Door je in te schrijven ga je akkoord met de algemene en privacyvoorwaarden.

Bob,
Volgens onze jurist staan we niet zo sterk. Niet alleen omdat ik Paul, zij het geheel onbedoeld, loyaal en capabel heb genoemd, maar ook omdat hij in zijn laatste drie beoordelingsgesprekken goed is beoordeeld, zelfs beter dan zijn directe collega’s. Dat heeft Francine gedaan. Niet slim, inderdaad, en het zoveelste punt dat hij en zijn advocaat gebruiken om de boel te traineren.
Nog zoiets: we hebben een vacature in de postkamer. Geloof het of niet, maar daar heeft Paul op gesolliciteerd. Zie je het voor je: een afgestudeerde econoom in de postkamer! En dan schrijft hij ook nog dat hij zich erg geschikt voelt voor die functie en zo we dat niet vinden dan verwijst hij naar wat uitspraken van de Hoge Raad en het Europese Hof. En dan stuurt hij een cc naar de OR en die vindt dat best een goed idee en onze jurist zegt dan weer dat ik hier héél zorgvuldig mee moet omgaan en niet zomaar nee kan zeggen. Daar gaan dan weer weken overheen. Om gek van te worden. En intussen doet hij, op advies van zijn advocaat, o zo vriendelijk. Dan komt hij naast me zitten in de kantine en vraagt heel geïnteresseerd naar de kinderen en over mijn vakantieplannen… En onze jurist zegt almaar: “Let op je woorden… Zelfs als hij over je nieuwe espresso-apparaat begint, kijk uit wat je zegt!” Ik ben echt uitgeput na zo’n lunch.
Bob, ga jij alsjeblieft met hem praten, de directeur, dat maakt toch altijd indruk. Maar let op je woorden!
Marianne Bovenlanden
HR Manager

Hoi Marianne,
Ik heb net dat gesprek gehad en makkelijk was het niet. Op jouw advies zei ik niets en dus was hij voortdurend aan het woord en daar ik er toch zat om het conflict bovenal te deëscaleren knikte ik af en toe vriendelijk. Dat had ik misschien niet moeten doen. Ik denk dat Paul nu denkt dat hij die baan in de postkamer krijgt. Ik krijg tenminste net een mail van zijn advocaat of ik dit per ommegaande wil bevestigen. Evenals het behoud van zijn Blackberry en lease-auto, kennelijk heb ik toen ook geknikt.
Maar nou het goede nieuws: ze trekken alle juridische procedures in. Nou, is dit eindelijk de wereld uit en kunnen we allemaal weer gewoon aan het werk.
Handel jij het verder even af?
Bob