Moet ik als bedrijf starten met duurzaamheidsrapportage?

Persbericht - Duurzaamheidsrapportage versterkt vertrouwen en bereidt bedrijven voor op toekomstige regels, terwijl niet rapporteren risico's met zich meebrengt.

We komen in een tijdperk waarin klimaatverandering en milieubewustzijn een steeds belangrijker onderdeel vormen van de bedrijfsvoering. Veel bedrijven starten duurzame initiatieven of zijn al actief bezig met duurzaamheid. Echter, een onderdeel dat vaak onduidelijk blijft is de rapportage; moet ik deze acties ook rapporteren? In dit artikel bespreken we samen met Solidflow de drie scenario’s die mogelijk zijn.

Verplicht rapporteren over duurzaamheid

Door de nieuwe Corporate Sustainability Reporting Directive (CSRD) wetgeving worden grote bedrijven nu verplicht om te rapporteren over duurzaamheid. Deze regelgeving is geïntroduceerd door de Europese Unie. Het vereist dat bedrijven gedetailleerde informatie verstrekken over hun milieu-impact, sociale verantwoordelijkheid en bestuurspraktijken. Bedrijven die hieronder vallen voldoen aan de volgende vereisten:

• Een balanstotaal van meer dan €25 miljoen.
• Een netto-omzet van meer dan €50 miljoen.
• Meer dan 250 werknemers.

Dit is een significante verschuiving die bedrijven dwingt om transparanter te zijn over hun duurzaamheidsinspanningen en verantwoording af te leggen aan hun stakeholders, waaronder consumenten, investeerders en regelgevende instanties. Dit voorkomt dat bedrijven onjuiste duurzame initiatieven naar buiten brengen die in de praktijk weinig tot geen impact hebben.

Vrijwillig rapporteren over duurzaamheid

Ook voor bedrijven die niet onder de verplichte CSRD-wetgeving vallen, blijft vrijwillige duurzaamheidsrapportage een waardevolle optie. Hoewel het niet wettelijk vereist is, biedt het rapporteren over duurzaamheid tal van voordelen die een positieve impact kunnen hebben op de bedrijfsvoering en reputatie.

Allereerst kan vrijwillige duurzaamheidsrapportage een sterke vertrouwensband opbouwen met klanten en investeerders. Consumenten worden steeds bewuster van hun aankoopbeslissingen en geven de voorkeur aan bedrijven die transparant zijn over hun milieu- en sociale impact. Door proactief te rapporteren over duurzame initiatieven, kunnen bedrijven hun reputatie versterken en klantloyaliteit bevorderen.

Daarnaast kan het rapporteren over duurzaamheid een onderscheidende factor zijn in de arbeidsmarkt. Voor werkzoekende is duurzaamheid een belangrijk criterium geworden, vooral voor jongere generaties die op zoek zijn naar werkgevers met gedeelde waarden. Bedrijven die hun duurzaamheidsinspanningen duidelijk communiceren, kunnen talent aantrekken en behouden door te laten zien dat zij zich inzetten voor een positieve impact op de wereld.

Tot slot biedt vrijwillige duurzaamheidsrapportage de mogelijkheid om voorbereid te zijn op toekomstige wet- en regelgeving. Naarmate duurzaamheidsvereisten strenger worden, kunnen bedrijven die al rapporteren zich beter aanpassen aan nieuwe normen en blijven ze vooroplopen in hun sector.

Niet rapporteren over duurzaamheid

De laatste optie is niet rapporteren over duurzaamheid. Met name kleinere bedrijven zullen soms dit onderwerp niet gelijk prioriteren. Het kan zijn dat zij de middelen en mankracht missen om uitgebreide duurzaamheidsrapportages op te stellen, of dat zij ervan uitgaan dat hun impact op het milieu en de samenleving gering is vergeleken met grotere ondernemingen. Bovendien kan de complexiteit van duurzaamheidsrapportage ontmoedigend werken voor bedrijven die zich nog in de beginfase van hun duurzaamheidsreis bevinden.

Hoewel deze overwegingen begrijpelijk zijn, brengt het niet rapporteren over duurzaamheid wel mogelijke risico’s en nadelen met zich mee. Een van de grootste risico’s van niet rapporteren is het verlies van vertrouwen bij consumenten en investeerders. Consumenten zijn steeds kritischer en hechten waarde aan bedrijven die open en eerlijk zijn over hun impact op het milieu en de samenleving.

Ook kunnen grote bedrijven die verplicht zijn om te voldoen aan duurzaamheidsrapportage, gegevens opvragen bij hun leveranciers om te beoordelen of zij aan hun duurzaamheidscriteria voldoen. Dit betekent dat bedrijven die geen duurzaamheidsinformatie verstrekken, mogelijk zakelijke kansen mislopen doordat ze niet kunnen aantonen dat ze voldoen aan de vereisten van hun grotere klanten.

Deze risico’s betekenen echter niet dat je morgen een compleet duurzaamheidsrapport moet hebben. Starten met rapportage kan eenvoudig beginnen met het documenteren van de huidige duurzaamheidsinspanningen en het identificeren van gebieden voor verbetering. Door stap voor stap meer transparantie te bieden en geleidelijk de rapportage uit te breiden, kunnen bedrijven hun duurzaamheidsstrategie versterken en zich voorbereiden op een toekomst waarin duurzaamheid een centrale rol speelt. Zo wordt de weg naar duurzaamheid beheersbaar en haalbaar voor bedrijven van elke grootte.