‘Beste jongelui, ik heb hier een mooie opdracht klaarliggen. Echt heel gaaf. En je kunt er bovendien 10.000 euro mee verdienen. Liefhebbers? Ja, dat dacht ik al. Het enige wat je nu nog even moet doen is je handtekening zetten, helemaal onderaan op dit papiertje. Dat is de opdrachtbevestiging.’
Naast het runnen van drie bedrijven verzorgt Tim Hoeijmans regelmatig gastcolleges. Eén van de belangrijkste lessen die hij daarin aan de jongeren wil meegeven? Laat je niet verblinden door gouden bergen. Met het voorstel van 10.000 euro als eyeopener.
“Het is telkens weer verrassend om te zien dat veel studenten blind hun handtekening zetten. Als ik dan vertel dat ze de komende twee maanden 150 auto’s per dag moeten wassen, valt dat even tegen. Zij teleurgesteld natuurlijk! ‘Dat is niet eerlijk’, hoor ik dan. ‘Je speelt een spelletje.’ Natuurlijk verdwijnt de opdrachtbevestiging daarna weer in de prullenbak, maar zo wil ik ze bewust maken van de gevaren. Weet waarvoor je tekent. Weet met wie je zaken gaat doen.”
Betaling blijft uit
En Hoeijmans kan het weten. Hij werkt als zelfstandige ondernemer in de creatieve sector wanneer hij eind 2011 wordt benaderd voor een enorme klus: de communicatie van een evenement rondom de bomvolle sportzomer van 2012. Alles lijkt in kannen en kruiken. De offerte wordt (opvallend snel) goedgekeurd en Hoeijmans huurt twee collega’s in met wie hij vol enthousiasme aan de slag gaat.
Dan verstuurt hij de eerste deelfactuur van 25.000 euro. Als die een maand later nog steeds niet is overgemaakt, rijzen de eerste twijfels. De tweede factuur is met 65.000 euro zelfs nog een stuk hoger en ook die betaling blijft uit. De mooie praatjes waarmee hij bij dit project betrokken is geraakt, blijken niks waard. De stichting is platzak en Hoeijmans ontdekt daarna al snel dat hij kan fluiten naar zijn geld.
Vol enthousiasme
“Als jonge ondernemer ben je eager, je wilt zoveel mogelijk bereiken in korte tijd. Door die instelling wil je de randvoorwaarden nog wel eens vergeten. Vol enthousiasme ga je aan het werk met nieuwe ideeën, zonder dat duidelijk is voor wie je nu eigenlijk werkt en welk risico je draagt. Als iemand gouden bergen belooft, loopt dat meestal uit op een deceptie. Dat probeer ik de studenten ook altijd voor te houden.”
Offerte blijkt niets waard
De getekende offerte waarmee Hoeijmans in 2012 alsnog zijn geld probeert te krijgen, blijkt naderhand niks waard. “’Heb je de algemene voorwaarden meegestuurd’, vragen ze dan aan je? Nou, nee dus. Als zzp’er had ik die niet eens. Dan houdt een offerte dus ook geen stand in de rechtszaal. Bovendien had er iemand getekend die niet beslissingsbevoegd bleek. Maar ja, daar vraag je op dat moment niet naar.”
Door de hele affaire is zijn ondernemerszin overigens niet verdwenen. Hoeijmans runt nog steeds zijn communicatiebureau, dat onlangs een nieuw naambordje kreeg. Met Cerieus bedenkt hij concepten, onder meer voor Bavaria, ING en een aantal recreatieparken. Met een ander bedrijf verzorgt hij weerbaarheidstrainingen en verder is hij nog medeaandeelhouder van het succesvolle City Gaming, dat in Eindhoven vijf populaire Escape Rooms bestiert.
Bankgarantie vragen
“Maak van tevoren altijd duidelijke afspraken en zet die op papier”, is het advies van Hoeijmans. “Zolang het goed gaat met iedereen is er niks aan de hand. Maar gaat het om geld, dan worden alle betrokkenen al snel een beetje vervelend. Jij denkt aan jouw bedrijf, ik aan die van mij. Zonder duidelijke afspraken verzand je al snel in een welles-nietes-discussie.”
“Bij ieder contract dat de deur uitgaat, sturen we tegenwoordig onze algemene voorwaarden mee. En als we bijvoorbeeld zakendoen met een stichting, vragen we steevast om een notificatie van bevoegdheid van de persoon die de handtekening zet. Bij grote opdrachten waar tienduizenden euro’s mee gemoeid zijn, willen we bovendien een bankgarantie. Grote bedrijven accepteren dat, je laat hiermee zelfs zien dat je professioneel bent.”
Leergeld
Het geld van de stichting heeft Hoeijmans overigens nooit teruggezien. Alles bij elkaar opgeteld heeft hem dat zeker 250.000 euro gekost. Reken je de misgelopen inkomsten uit die periode mee, dan kom je zelfs nog iets hoger uit, zo rond de 3 ton. Schulden, betalingsregelingen, renteachterstanden; hij heeft het allemaal meegemaakt.
“Zo’n klap is gigantisch, maar ik heb me niet uit het veld laten slaan. Met mijn drie bedrijven gaat het gelukkig heel goed. Ik heb flink wat leergeld moeten betalen, maar de hele affaire heeft me in ieder geval wel een volwassen ondernemer gemaakt.”
Lees ook:
- Hoe communicatiebureau Linden & Barbosa omgaat met een failliete klant
- Hoe je met data kunt voorspellen of een klant wel betaalt
- Niet-betalende klanten: vermijd deze 5 denkfouten
