Winkelmand

Geen producten in je winkelwagen.

Daan de Reiziger wordt uitgemaakt voor bejaarde

Daan de Reiziger is liefhebber van niet gemaakte kilometers. Dit keer mag hij een stukje op een wel heel hippe e-bike.

En dan word je tijdens de lunch ineens keihard uitgelachen. Zó kinderachtig. ‘Een e-bike? Jij? Je bent toch nog geen zestig?’ Die vooroordelen ook, die vooringenomenheid. Mijn collega’s denken dat trapondersteuning, waar de e-bike zo bekend om is, een soort farmaceutisch fenomeen is en dus alleen geschikt voor mannen met artrose of vrouwen in de overgang. Alsof je alleen een bril mag na je zestigste. Kortzichtig!

Daans route op de Harley Davidson e-bikeIk heb een buurman, Marco, die woont dus in ‘t Gooi en werkt in Amsterdam-Noord. Hij doet iets in de bagger. Hij heeft een hekel aan files, een fatsoenlijk NS-station is bij zijn kantoor niet voorradig en de brommer heeft ‘ie al afgezworen sinds hij achttien is. Nu heeft hij een e-bike. Z’n eigen leasefiets. 49 euro per maand. En die van hem gaat ruim 35. Haalt ‘ie wielrenners in die met het snot voor de ogen rijden. Marco zit dan naast ze te fluiten op de e-fiets. En hij is in 50 minuten op z’n werk. ‘Geen file, frisse lucht en de nodige kilometers in de benen.’

E-bikes voor bejaarden, tsss. Wát een onzin. Mijn buurman is 42, twee jaar ouder dan ik. Natuurlijk kan hij op eigen kracht fietsen, maar dat duurt twee keer zo lang (zeker bij tegenwind) en het is natuurlijk niet altijd fijn om drijfnat op kantoor te komen. ‘En nu ga jij ook zo’n ding kopen?’, zei Irma met zo’n blik alsof ze poep rook. Ik knikte volmondig van ja. Vorige week was het Koningsdag, ook in Laren. Stond een e-bike te pronken. Man, ik wist niet wat ik zag! Gewoon een Harley Davidson als fiets! De e-cruizer. Ziet er uit als een monster, gaat als een raket. Ja, maximaal keurig 25 maar daar zit je dan ook zo op als je even lekker meetrapt. Ik mocht een stukje rijden, wat een sensatie. Even van Laren naar Blaricum en terug.

Kwartiertje. Ik voelde me gewoon Dennis Hopper in Easy Rider. Nou, die kende Irma niet, Dennis Hopper. Ze kent haar eigen automerk ook niet eens. Vraag ik: wat voor auto heb jij dan? Zegt ze: een groene. Ik heb begrepen dat achter de B4 (spreek uit: before) e-cruizer ook al een leasemaatschappij zit, ik ga echt proberen wat los te peuteren bij Hogerhand. En dan ga ik toeren. Van Hilversum naar Eesterga. Toch elektrisch!

Dit is de derde aflevering van Daan de Reiziger. Volg wekelijks op MT.nl/daan zijn beslommeringen rondom zakelijk reizen.