Belonen werkt niet meer, althans niet zoals we dat nu doen. Hoogleraar Hans Hoekstra pleit voor meer variatie in beloningen, zodat mensen écht effectiever gaan werken.
Hoekstra geeft het in het blad Werkgeven heldhaftig toe. Met zijn boek Management van competenties heeft hij zelf bijgedragen aan het doorgeslagen beloningsbeleid. Volgens hem is het competentiegericht belonen in een keurslijf terecht gekomen.
Waslijst
"Er is een waslijst met competenties die één voor één worden afgevinkt. En dan is het net zo als met het rapport van de middelbare school: hoe meer vakken je volgt, hoe groter de kans dat er een onvoldoende tussen zit. Er is teveel oog voor detail en daarmee teveel aanleiding tot willekeur."
Hijgerigs
De Groningse hoogleraar zou graag zien dat de frequentie van belonen omlaag gaat. "Door ieder jaar een beoordelingsgesprek te houden, krijgt zo'n beoordeling iets hijgerigs." In plaats van elk jaar te gaan zitten, moet er volgens Hoekstra na twee of drie jaar gekeken worden hoe het gaat. Dan heeft de werknemer in kwestie echt de tijd gehad zich te ontwikkelen.
Ontwikkeling
De richting van het beoordelingsgesprek moet ook op de schop. Meer focus op ontwikkeling in plaats van simpelweg targets halen. Daarbij moeten ook de veranderingen binnen de organisatie meetellen. "Je gaat na of de medewerker voldoende heeft ingespeeld op de nieuwe ontwikkelingen."
Menukaart
‘Goed gewerkt? Hier is je bonus'. Als het aan Hoekstra ligt niet. Hij pleit voor een menukaart voor beloning. Daar staat nog steeds een bonus of salarisverhoging op, maar ook meer mogelijkheden om thuis te gaan werken of ruimte voor ontwikkeling als professional. Meer autonomie is volgens de hoogleraar een mooie vorm van beloning.
Levensfase
De keuze uit de menukaart hangt af van iemands levensfase. "Dertigers willen misschien meer ontwikkelingsmogelijkheden. Mensen met zingevingvragen zullen misschien kiezen voor inspiratie. Als een paar jaar later de kinderen gaan studeren, dan kiezen ze voor geld."