Geen producten in je winkelwagen.
1976 – 1985: Jobs maakt Apple groot met Macintosh
Steve Jobs werd geboren in San Francisco en groeide op in een adoptiegezin. In de jaren ’70 leerde hij tijdens een vakantiebaantje bij het computerbedrijf Hewlett-Packard de jonge hacker Steve Wozniak kennen. Na het behalen van zijn middelbareschooldiploma ging Jobs studeren aan een universiteit in Oregon, een hartgrondige wens van zijn biologische moeder, maar hij maakte de opleiding niet af.
Sterker nog, na krap een semester hield hij het studeren al voor gezien. In plaats daarvan werd hij voor een technische functie aangenomen bij Atari, een computerbedrijf dat zich tegenwoordig richt op het ontwikkelen van games. In diezelfde periode woonde hij een aantal bijeenkomsten bij van de Homebrew Computer Club, een onofficiële organisatie in Silicon Valley waar jonge computerpioniers elkaar ontmoetten. Jobs en Wozniak kwamen elkaar hier opnieuw tegen.
Na nog twee jaar te hebben gewerkt bij Atari wilde Jobs in 1976 voor zichzelf beginnen. Samen met Wozniak en Ronald Wayne, die Jobs had leren kennen bij Atari, richtte Jobs het bedrijf Apple Computers Inc. op. Wayne trok zich enige tijd later terug uit het bedrijf, maar Jobs en Wozniak waren binnen afzienbare tijd dermate succesvol dat ze in 1984 voor de dagelijkse bedrijfsvoering op zoek gingen naar een geschikte manager. Dat werd John Sculley, die toen nog bij Pepsi de touwtjes in handen had. Naar verluidt zei Jobs tegen hem: “Wil je de rest van je leven suikerwater blijven verkopen of ga je mee met mij en verover je de wereld?”
Sculley hapte toe, waarna Jobs zich volledig kon toeleggen op de ontwikkeling van de eerste Macintosh. De computer werd begin 1984 in Amerika groots aangekondigd tijdens het reclameblok van de Super Bowl en vervolgens op 24 januari door een zichtbaar emotionele Jobs gepresenteerd aan de aandeelhouders.
De Macintosh was een groot succes, maar met Jobs en Apple ging het minder goed. Medewerkers uit die tijd omschreven de Apple-oprichter als een charismatische en inspirerende man, maar ook als iemand die niet de makkelijkste was. Jobs opvliegende karakter leverde in combinatie met de economisch zware tijden van de jaren ’80 de nodige conflicten op met de directie. Met name de harmonieuze relatie tussen Jobs en CEO Sculley was in die tijd ver te zoeken. Na een aanhoudende machtsstrijd werd Jobs in mei 1985 bij Apple ontslagen.
1985 – 1997: Jobs boekt succes met onder meer Pixar
Lang stilzitten deed Jobs niet. Hij richtte nog in datzelfde jaar NeXT Computer op, waarmee hij verder ging met het ontwikkelen van besturingssystemen van computers zoals NeXTSTEP, het uiteindelijke Mac OS X. In 1986 kocht hij bovendien The Graphics Group van Lucasfilm, een bedrijf dat zich bezighield met computeranimaties. Jobs wist dit bedrijf, later omgedoopt tot Pixar, uiteindelijk door te verkopen aan Disney. Hij hield echter zeven procent van de aandelen. Saillant detail: doordat animatiefilms als Toy Story, Finding Nemo en Cars allemaal enorme kassuccessen werden, verdiende Jobs met zijn aandelen in Pixar uiteindelijk meer dan met al zijn andere werk bij elkaar. Vandaar dat hij zich bij Apple dan ook makkelijk een jaarsalaris van één dollar kon veroorloven.
1997 – 2011: Jobs trekt Apple weg van de afgrond en stuwt het naar de absolute top
In tegenstelling tot Jobs ging het in de jaren ’90 allesbehalve goed met Apple. Het bedrijf balanceerde zelfs op de rand van faillissement. In dit interview uit 1996 laat Jobs doorschemeren dat het nog niet te laat was voor Apple, maar dat het bedrijf was ‘vergeten’ te blijven innoveren en door andere bedrijven zoals Microsoft kon worden ingehaald. Niet veel later werd door Apple bekendgemaakt dat het bedrijf NeXT Computer voor 429 miljoen dollar was aangekocht. Jobs ging opnieuw aan de slag als interim CEO, ter vervanging van de toenmalige CEO Gil Amelio. In 2000 viel de i van ‘iCEO’ weg en werd Jobs opnieuw de officiële CEO van Apple.
Het eerste punt op de agenda van Jobs was het schrappen van kostbare projecten die Apple meer kwaad dan goed hadden gedaan. Zo werden onder meer Newton, Cyberdog, and OpenDoc bij het oud vuil gezet. Het was een behoorlijk rigoureuze reorganisatie, maar eentje die Jobs nodig achtte om het bedrijf weer winstgevend te maken. Al snel werden de eerste stappen gezet naar de ontwikkeling van de iMac en begon Apple onder leiding van Jobs voor de tweede keer aan de lange weg naar de top.
Ondanks het feit dat Jobs deze zomer definitief afscheid moest nemen als CEO van Apple, heeft het computerimperium dit jaar qua omzet vooralsnog niets te klagen. In 2010 zette het bedrijf – mede dankzij de introductie van de iPad – wereldwijd meer dan 65 miljard dollar om. De producten gaan dan ook nog steeds als warme broodjes over de toonbank.
Zo werden er alleen al in 2010 297.000.000 iPods verkocht. Van de iPad waren in juni 2011 25 miljoen exemplaren verkocht. Vorig jaar werd bovendien bekend dat Apple zijn grootste concurrent Microsoft was voorbijgestreefd als machtigste technologiebedrijf ter wereld. De tijd zal moeten uitwijzen of de dood van Jobs uiteindelijk toch het innovatieve karakter van Apple de das zal omdoen of dat de erfenis in de komende jaren voldoende is om marktleider te blijven.
Wanneer stopte Jobs definitief?
Hoewel hij na de genezing van een zeldzame vorm van alvleesklierkanker in 2004 en een geslaagde levertransplantatie in 2009 hoopte nog decennia van het leven te kunnen genieten, mocht dit niet zo zijn. De afgelopen jaren ging Jobs al meerdere malen voor langere tijd met ziekteverlof. Zijn taken werden tijdens deze periodes van afwezigheid waargenomen door Tim Cook, de uiteindelijke nieuwe CEO van Apple. Jobs gezondheid liet hem geleidelijk steeds meer in de steek en dwong hem uiteindelijk om in augustus van dit jaar zijn taken als CEO van Apple definitief neer te leggen. Steve Jobs stierf op woensdag 5 oktober 2011.
Bang voor de dood was hij niet meer. Ondanks het feit dat hij niet wilde sterven, zag hij de dood als de allerbeste uitvinding van het leven. Naar eigen zeggen omdat het besef dat het leven eindig is mensen in staat stelt risico’s te nemen en te durven leven in het hier en u. Of, zoals hij de afstudeerders van de Universiteit Stanford een paar jaar geleden tijdens een toespraak (zie tweede video onderaan deze pagina) op het hart drukte: “Sterfelijkheid doet je beseffen dat er geen tijd te verliezen is en je alles uit het leven moet halen wat erin zit. Volg je hart en intuïtie, het leven is te kort om andermans dromen waar te maken.”
