Geen producten in de winkelwagen.
Twee op de vijf managers maken gebruik van een personal coach. Goed voor de mentale fitheid én goed voor de organisatie, vinden managers. Dat blijkt uit een enquête onder het vaste MT-lezers-panel.
De nieuwste trend: managers die een coach nemen! Jij lamzak, denk ik dan.” Geert Mak had twee jaar geleden in dit blad geen goed woord over voor het fenomeen coaching. Een brevet van onvermogen, vond hij. Van duurbetaalde managers mag je toch aannemen dat ze het in hun eentje kunnen redden, zonder hulp van buiten? Daarmee stootte Mak een beroepsgroep tegen de borst die in omvang groter is dan hij kon vermoeden. Op de vraag ‘heeft u ooit de diensten van een personal coach ingehuurd’, antwoordt 39 procent van de MT-panelleden bevestigend. Wat daarbij opvalt, is dat naarmate een manager aan een grotere groep leiding geeft, de kans toeneemt dat hij een coach inhuurt. Van de ondervraagden die aan meer dan 20 personen leiding geven, heeft 52 procent een coach in de arm genomen. Voor de groep 11 tot 20 personen is dat 39 procent. Van de managers met een team van minder dan 10 medewerkers ten slotte, heeft 27 procent wel eens een bilaatje met een coach.
Nu was die opmerking van Geert Mak over ‘brevet van onvermogen’ natuurlijk iets te kort door de bocht. Managers zijn geen ‘supermensen’, ook zij zitten wel eens in een dip of worden zo overladen met problemen dat ze het gewoon even niet meer weten. Bij wie gaan zij te rade? Middenmanagers hebben zelf een baas, maar die heeft vaak geen tijd om feedback te geven. Een coach is misschien wel de enige die de vinger op de zere wond durft te leggen.
De antwoorden van het MT-panel wijzen in deze richting. Verbetering van de ‘persoonlijke effectiviteit’ is het belangrijkste motief om een coach in de arm te nemen, ruim 64 procent van de respondenten kruiste dit antwoord aan. Als tweede kwam de verzamelnaam ‘motivatieproblemen’ uit de bus, op de voet gevolgd door ‘neerslachtigheid’ (voor 11 procent was dit een aanleiding) en ‘carrière op een dood spoor’.
Iets minder dan een derde van de ondervraagden (29 procent) geeft bij deze vraag een open antwoord. Carrièremotieven spelen hier een grote rol: de managers zien coachingsessies als hulpmiddel bij hun carrièreontwikkeling, ‘persoonlijke ontwikkeling’ of zijn ermee in contact gekomen als onderdeel van een bedrijfsopleiding. Een conflictsituatie wordt ook genoemd als directe aanleiding voor het bezoek aan een coach, enkele ondervraagden werden er door hun eigen baas heen gestuurd.
Motivatieproblemen en neerslachtigheid spelen in het geval van vrouwen een onderschikte rol. ‘Carrière op een dood spoor’ is voor hen een significant belangrijkere aanleiding om naar een coach te stappen.
Mentale fitheid
De motieven ‘neerslachtigheid’ en een carrière die op een dood spoor is beland, zijn overwegend persoonlijk van aard. Je vraagt je af wat de werkgever – die veelal toch voor de kosten opdraait – hier concreet aan heeft. Een meerderheid van de ondervraagde managers (58 procent) vindt dat de medewerker die wordt gecoacht én de organisatie waar hij of zij voor werkt in gelijke mate baat hebben bij een personal coach. Ruim een kwart (24 procent) ziet de gunstige effecten toch vooral in het voordeel van de gecoachte uitvallen. Slechts 8 procent denkt dat de organisatie als geheel er de vruchten van plukt.
We vroegen hier op door. ‘Op kosten van de baas werken aan je zelfbeeld en je mentale fitheid is de grootst mogelijke onzin. Dit is een privézaak’, stelden we. Een meerderheid van 64 procent is het hier niet mee eens, slechts 15 procent kan zich wel in deze uitspraak vinden.
Nog zo’n stelling. ‘Als een manager een personal coach inhuurt, is dat een teken dat hij of zij niet op de juiste plek zit’. Een nog grotere groep (73 procent) verwerpt deze uitspraak, 12 procent is het er wel mee eens. Maks suggestie dat een bezoekje aan een personal coach als een teken van zwakte moet worden gezien, vindt dus nauwelijks weerklank bij managers zelf. Als het nou het bedrijf ten goede komt, is er toch niets mis mee? ‘Wie lekker in zijn vel zit, werkt beter’ is een stelling waarin 97 procent van de respondenten zich kan vinden.
Positief effect
Veel managers huren voor zichzelf een coach in, maar het komt ook voor dat ze er een inschakelen ten behoeve van een medewerker. Twee op de vijf managers (42 procent) hebben dat wel eens gedaan. Onder leidinggevenden met een team van 20 medewerkers of meer, ligt dat percentage hoger: 68 procent. Van de managers die een medewerker naar een coach maanden, zag een meerderheid van 93 procent naderhand een positief effect op het functioneren van die medewerker.
Het blijven incidentele acties. Coaching-sessies voor hele afdelingen of een compleet bedrijf komen veel minder vaak voor, slechts 34 procent van de panelleden heeft wel eens een ‘organisatiebrede’ coachingsessie opgezet. Doorgaans kunnen ze het zelf wel af, managers vinden zichzelf namelijk hele goede coaches. 42 procent beantwoordt de vraag ‘vindt u zichzelf een goede coach voor uw medewerkers’ volmondig met ‘ja’, nog eens 53 procent twijfelt en houdt het op ‘enigszins’.
Op de keper beschouwd komt uit dit onderzoek naar voren dat managers een positief beeld hebben over coaching in het algemeen en personal coaches in het bijzonder. De voordelen van coaching zijn volgens hen ‘vergroting van het zelfbewustzijn’, ‘toename van werkplezier’ en ‘betere samenwerking’. De tweede (toename van werkplezier) wordt vaker door vrouwen genoemd dan door mannen (88 respectievelijk 72 procent). Slechts een minderheid van de ondervraagde managers bespeurt naast deze top drie een positief effect op de arbeidsproductiviteit, verzuimcijfers en het personeelsverloop.
