Geen producten in de winkelwagen.
Zo’n eretitel Hofleverancier staat natuurlijk best leuk op uw bedrijfs-cv. Maar hoe komt u daarvoor in aanmerking?
Stel, u heeft nog nooit een bos bloemen, slagroomtaart of flesje wijn aan Paleis Noordeinde geleverd. Geen nood, dat zegt nog niks over uw kansen. Om hofleverancier te worden is een zakelijke band met het Koninklijk Huis namelijk geen selectiecriterium. Sterker nog, er zijn voldoende bedrijven die wel aan de koningin leveren, maar niet met zo'n onderscheiding op de gevel kunnen pronken.
Van Heineken tot Slagerij Brolsma
In Nederland zijn bijna vierhonderd bedrijven die de titel Hofleverancier mogen dragen (zie de lijst op hofleverancier.com). Zeer uiteenlopend van omvang en branche. Zo zien we naast grote ondernemingen als Heineken en Jamin kleine transportbedrijven, juweliers, slagerijen, banketbakkers en boekhandelaren. Net als bij de toewijzing van een Koninklijk lintje, gaat er bij het verkrijgen van de titel Hofleverancier een lange procedure aan vooraf. De voorwaarden zijn niet mals. Zo moet uw bedrijf een ontstaansgeschiedenis kennen die tenminste honderd terug gaat. Voor het toekennen is het bovendien noodzakelijk dat er een jubileum wordt gevierd. Uw bedrijf bestaat in dat geval bijvoorbeeld 100, 125 of zelfs 150 jaar.
Onbesproken gedrag
Ook schrijven de regels voor dat de onderneming en haar directie van onbesproken gedrag moeten zijn. Stel dat de directeur ooit is aangeklaagd wegens wanbetaling, dan kunt u zich de moeite van de aanvraag dus waarschijnlijk besparen. Verder lezen we in de regels dat het bedrijf ‘een zeer goede reputatie in de regio dient te hebben’. Kwaliteit, soliditeit en continuïteit spelen hierbij een belangrijke rol. Ondernemingen die in het verleden onder een andere naam hebben geopereerd of ooit zijn overgenomen komen doorgaans niet voor de titel in aanmerking. Iets dat ook geldt voor bedrijven die actief zijn in de dienstensector.
De procedure
Mhoaw, denkt u nu. Dat zijn criteria waar ons bedrijf niet van schrikt. Uw aanvraag begint in dat geval op het gemeentehuis, met een rechtstreeks verzoek aan de burgemeester. Die speelt dit vervolgens door aan de Commissaris van de Koningin waarna het uiteindelijk op het werkbureau in Paleis Noordeinde zelf belandt. De procedure valt geheel buiten de jurisdictie van het kabinet, het is Hare Majesteit zelf die de beslissing neemt. Net als bij een Koninklijk lintje wordt de case eerst onder een vergrootglas gelegd. Politie, gemeente, Kamer van Koophandel en de arbeidsinspectie komen er aan te pas om uw bedrijfsvoering uitgebreid door te lichten. U begrijpt, zo’n procedure neemt al snel een poosje in beslag. Ga gerust uit van een maand of tien tot twaalf. Viert u dus eind 2011 het 100-jarig bestaan, meldt u zich dan nu alvast maar bij de gemeentebalie.
Wapenbord
Wie uiteindelijk voor het examen slaagt, mag het predicaat tenminste 25 jaar lang dragen. Tegen die tijd volgt een nieuwe procedure om te zien of de titel kan worden geprolongeerd. Het Hofleverancier-diploma is een wapenbord dat u aan de gevel kunt hangen. En zoals we dit verhaal al begonnen, zoiets is uiteraard een mooi visitekaartje. In de praktijk zetten veel onderscheiden bedrijven ook een afbeelding van het wapenbord op de verpakking van hun producten.
Predicaat Koninklijk
Hofleverancier is overigens niet hetzelfde als Koninklijk. Die eretitel wordt toegekend aan grote ondernemingen of verenigingen die landelijke betekenis hebben, minstens honderd jaar bestaan en in hun vakgebied een toonaangevende rol spelen. Koninklijke organisaties in Nederland zijn onder meer Philips, BAM, ANWB, KLM en – de naam zegt het al – Royal Dutch Shell.
Lees ook:
- Oranje in zaken: de banden van het koningshuis met het bedrijfsleven
- Dit kunt u leren van manager Beatrix
- Ondernemer: Prins Bernhard jr
