Winkelmand

Geen producten in de winkelwagen.

Een iPhone zonder kinderarbeid?

De werkomstandigheden in China zijn soms schrijnend, ook bij toeleveranciers van Apple. Apple doet zijn best, meldt het in een supplier responsibility report. Helpt dat, of is uitbuiting een gevolg van de globalisering die moeilijk is te verhelpen?

 

Schokkend. Ook na bijna twee jaar van berichtgeving over de ellendige werkomstandigheden van Chinese arbeiders in de elektronicaindustrie stemt de Amerikaanse radioreportage over Foxconn die onlangs de lucht in ging, somber.

Kinderarbeid, verwondingen

Foxconn, een belangrijke leverancier van Apple, heeft een fabriek in Shenzen waar 430.000 mensen werken. Een verslaggever van This American Life komt er voor de poort binnen twee uur een handvol 14, 13 en zelfs 12-jarigen tegen. Die vertellen dat wel wordt gecontroleerd op kinderarbeid, maar dat hun werkgever ze op tijd van de vloer haalt zodra dat gebeurt. Spreken tijdens het werk is taboe, werkdagen zijn standaard 12 uur, maar regelmatig 14 tot 16 uur. Lidmaatschap van een vakbond is strafbaar. In het radioverslag komen (voormalige) Foxconn-medewerkers aan het woord die verwondingen opliepen door het werken met gevaarlijke stoffen en een metaalpers. Nadat ze hun handen niet meer konden gebruiken, volgde ontslag. Een iPhone hadden ze nog nooit van dichtbij gezien: als de verslaggever de zijne toont, zijn ze stomverbaasd.

Supplier Responsibility

Apple weet dit, of moet dit weten, is de tendens van de reportage. Een bedrijf dat op het maniakale af alle aspecten van zijn bedrijfsvoering wil beheersen, kijkt niet over een paar kinderhandjes heen. Dan komt het goed uit, dat de inkt van Apple's jongste Supplier Responsibility Progress Report net droog is. Vorige week bracht Apple zijn eigen update uit over hoe het de werkomstandigheden in China aanvaardbaar probeert te houden. Dat begint met een Supplier Code of Conduct, die voorschrjift wat Apple verwacht op het gebied van arbeidsrecht, gezondheid, veiligheid, milieu en ethiek.

Controle

Apple zegt de naleving van deze voorschriften regelmatig en streng te laten controleren door onafhankelijke experts. De controles beperken zich niet tot de hoofdleveranciers, maar gaan – zegt Apple – steeds dieper de keten in. In 2011 werd 229 keer een audit verricht, alweer 80 procent vaker dan het jaar ervoor. En inderdaad: te lange werkweken, niet betalen voor overwerk, het werd bij bijna de helft van de leveranciers aangetroffen. Zes gevallen van kinderarbeid werden ontdekt. Apple claimt een zero-tolerancebeleid op dit punt en stelt vast dat op dit gebied zijn leveranciers echt verbetering laten zien.

Training

Controle en maatregelen zijn niet genoeg: werknemers zouden ook worden getraind om ze duidelijk te maken wat hun rechten zijn. De miljoenste werknemer heeft het worker empowerment programma inmiddels gevolgd. Dan zijn er nog 60.000 mensen die gratis een cursus Engels, computer of anderszins verheffends konden volgen dankzij Apple. Een bijzonder programma is wel de gratis psychologische begeleiding die werknemers van de Foxconn-fabriek in Shenzen kunnen krijgen. Dit employee assistance programm heeft alles te maken met de zelfmoorden, waar de slechte publiciteit rond Foxconn mee op gang kwam.

Management systemen

Tot slot eist Apple van zijn leveranciers dat ze managementsystemen inrichten waarmee controleerbaar wordt of ze zich aan de gedragscode houden en waarmee mogelijke risico's snel zichtbaar worden. Die waren overigens bij bijna een derde van de bezochte bedrijven niet op orde. Meer dan de helft van de partners oefent geen systematische controle uit op zijn eigen toeleveranciers.

Repercussies

Waar zakenpartners niet aan de code voldoen, geeft Apple ze opdracht hun leven te beteren. Met één recidivist verbrak Apple de banden, een andere kreeg blijkbaar nog een ultieme kans. En, als ware het een voorzetje tot toekomstige mogelijke name and shame-campagnes, Apple publiceert voor het eerst een lijst van 156 toeleveranciers, die samen 97 procent van de inkoop vertegenwoordigen.

Praktijk weerbarstig

Je moet Apple het voordeel van de twijfel geven: het maakt (sinds relatief kort) serieus werk van het tegengaan van slechte werkomstandigheden bij zijn leveranciers. Maar er zullen nog veel berichten blijven volgen over wantoestanden, die achter de schermen, buiten audits om plaatsvinden, of bij Apple onbekende toeleveranciers. De lijst gaat over 97 procent van de inkoop, die andere 3 procent is nog altijd goed voor één à anderhalf miljard dollar.

Noodzakelijk kwaad?

Is de manier waarop Foxconn en andere leveranciers mensen inzetten een gevolg van het uitbesteden van productie naar lagelonenlanden? Sommige critici verwijzen naar Apple's enorme winstmarges: de aandeelhouders profiteren van de scherpe prijzen waarvoor Steve Jobs, en nu Tim Cook inkoopt. Als Apple met minder marge genoegen neemt, of de klant met een iets duurdere iPhone of iPad, zou het leven van de Chinese werknemers er een stuk beter uitzien.

Dagelijks de nieuwsbrief van Management & Leiderschap ontvangen?



Door je in te schrijven ga je akkoord met de algemene en privacyvoorwaarden.

Rijstveld of fabriek

Naïef? Op dit moment is Apple de enige elektronciaproducent die zó goed rendeert, dat het zijn leveranciers inderdaad hogere lonen zou kunnen voorschrijven. Maar zo ver zal het nooit komen, net zoals de superwinst van Apple niet eeuwig zal doordenderen. Intussen zullen 'normale' bedrijven die productie uitbesteden, altijd op zoek zijn naar de laagste kosten gedreven door de hoge lonen en riante arbeidsomstandigheden in het Westen, die productie kostbaar kunnen maken. En er is natuurlijk ook een andere kant aan het uitbuitingsverhaal: in het rijstveld verdienen lokale werknemers 50 dollar per maand verdienen tegenover 250 bij Foxconn.

En nu de rest

Apple's rapport is al met al toch goed nieuws. Onder publieke druk, en die van aandeelhouders die wel degelijk hun eigen ehtische normen meenemen in hun investeringsbeslissingen, is een miljardenconcern in beweging gekomen. Er is meer openheid over wat er misgaat, en op het oog komt daarin verbetering. Apple is, net als Nike jaren geleden, een hoge boom die veel wind vangt. Voor de Chinezen die lijden onder barre werkomstandigheden is het hopen, dat de mindere goden uit de industrie zullen volgen.

Lees ook:

De baas van het Duitse Bayer draagt de leiding over aan de werkvloer – als dat maar goed gaat

Farmagigant Bayer moet innovatiever, creatiever en sneller worden. Dat kan volgens ceo Bill Anderson door radicaal te breken met de hiërarchie binnen het bedrijf. Hij deed dit eerder ook bij Roche. 'Denken dat hij hetzelfde trucje bij Bayer kan doen, is zijn valkuil', zegt leiderschapsexpert Franka Rolvink Couzy.

bill anderson bayer ceo
Bill Anderson is sinds juni 2023 ceo van Bayer. Foto: Bayer

Wie de presentatie van Anderson en zijn gevolg over het reorganisatieplan op Youtube bekijkt, kan niet anders dan geloven dat zijn plan gaat werken. Naast het enthousiasme van de topman en zijn medebestuursleden mag Gary Hamel van de Londen Business School en schrijver van het boek Humanacracy vertellen hoe belangrijk het is om de mensen op de werkvloer het leiderschap te geven.

Wereldwijd voelt 80 procent van de werknemers zich niet betrokken bij hun werk, zegt Hamel. Hoe kan dat? Hij heeft diverse slides met data voor dit antwoord, maar het komt er in het kort op neer dat bedrijven hun werknemers in een omgeving laten werken vol met regels en een opeenstapeling van managementlagen. Elk besluit duurt door deze uit de kluiten gewassen hiërarchie maanden. Dat is een giftige omgeving voor innovatie.

Ommekeer voor Bayer

Terwijl Bayer innovatie hard nodig heeft, want het gaat niet goed met de Duitse farmagigant. De resultaten vallen flink tegen, de aandelenkoers is gehalveerd en er is snel een ommekeer nodig.

Dus ziet topman Bill Anderson geen andere mogelijkheid dan de controle door managers af te schaffen. Vanaf nu krijgt de werkvloer de leiding en de 1.362 pagina’s aan regels, ‘die toch niemand kan onthouden’, worden voor 99 procent geschrapt. Dynamic Shared Ownership heet dit plan, stelt Anderson. Kortweg: ‘DSO’.

Zoals gezegd, wie deze presentatie aanhoort, kan DSO alleen maar toejuichen. Het werken bij Bayer wordt eenvoudiger, zonder regels, en iedereen wordt een leider. ‘Onze banen worden betekenisvolle banen’, zegt Anderson op Youtube.

Gevaarlijk kunstje

Geef hem eens ongelijk: zelfcontrole heeft een positief effect op de motivatie van werknemers, blijkt keer op keer uit wetenschappelijk onderzoek. Bovendien heeft de topman ook bij concurrent Roche een systeem van zelfsturende teams ingevoerd, wat DSO in feite is. Hij heeft dus ervaring.

Lees ook: 5 tips om een zelfsturende teams in je organisatie te creëren

Toch is het precies dat vertrouwen van Anderson om dit kunstje nog een keer te doen, dat gevaarlijk is. De eerste les in veranderkunde is namelijk dat resultaten uit het verleden geen garantie bieden voor de toekomst.

Dat heeft te maken met de context; die is overal anders. Elk bedrijf is anders, de locatie is anders, de hoofdrolspelers zijn anders, het moment is anders dan de vorige keer. En als de context anders is, dan kan de uitkomst ook zomaar 360 graden anders uitvallen.

Diepgeworteld cultuurverschil

Die context is bij Bayer wezenlijk anders dan bij Roche. Zo heeft Bayer veel meer werknemers dan Roche. Bayer is in een reeks aan rechtszaken verwikkeld die het bedrijf miljarden en veel kopzorgen kost.

En een ander groot contextverschil tussen de twee farmabedrijven is dat Roche zijn basis heeft in Zwitserland en Bayer in Duitsland. Daardoor zit bij Bayer hiërarchie diepgeworteld in de mensen. Om dat af te schaffen en de werknemers de leiding te geven, vraagt een aanpassing van de werknemers die niet voor iedereen even gemakkelijk zal zijn.

Als de meer dan 100.000 werknemers van Bayer tot nu toe onder de Duitse hiërarchie hebben geleefd en gewerkt, en gewend zijn aan orders, regels en controle, dan weten diezelfde werknemers zich niet opeens raad met de vrijheid die hun wordt gegeven om een zelfsturend team te vormen. Van afwachten op dat wat de baas zegt, zullen ze initiatief moeten nemen. En bij zelfsturende teams geldt: een beetje zelfsturend, dat werkt niet.

Structurele feedback is cruciaal

Nu begrijpt Anderson wel dat deze ommekeer gepaard gaat met vallen en opstaan. In elk veranderproces zit een chaotische fase, waarin iedereen afscheid moet nemen van een oude manier van werken en een nieuwe moet omarmen. Dat is bij Roche niet anders zijn geweest.

‘We zijn allemaal opgegroeid in dit systeem’, zei hij ooit. ‘Het is heel gemakkelijk om terug te vallen in oude gewoonten.’ Mede daarom krijgen de medewerkers hulp bij de nieuwe werkwijze. Er staat een compleet hr-plan klaar om iedereen te leren met eigen ideeën te komen.

Het is de vraag of dat hr-plan voldoende is. Van levensbelang bij een ommekeer naar zelfsturende teams is bijvoorbeeld structureel feedback, iets wat in een organisatie met controle en gezag vaak niet wordt gedaan en wat veel mensen best eng en lastig vinden.

Lees ook: Hoe je constructief feedback geeft (en zelf krijgt van werknemers)

Dus ook al worden mensen getraind op het geven van feedback, als ze het om persoonlijke redenen niet doen, dan blijkt uit onderzoek dat het geven van leiding aan het personeel juist nadelige gevolgen kan hebben. Zodra zelfsturende teams elkaar geen of onvoldoende feedback geven, ontstaan disfunctionele veranderingen met nadelige gevolgen voor de prestaties.

Dagelijks de nieuwsbrief van Management & Leiderschap ontvangen?



Door je in te schrijven ga je akkoord met de algemene en privacyvoorwaarden.

Gedrag veranderen vraagt tijd

De bedoeling van Anderson is goed. Er moet wat veranderen bij Bayer, want doorgaan op de huidige weg kan ook niet. De vraag is of deze verandering de juiste is. Achttien maanden heeft Anderson ervoor uitgetrokken. Dat lijkt lang, maar toch nog een korte blik naar Roche.

Dagelijks de nieuwsbrief van Management & Leiderschap ontvangen?



Door je in te schrijven ga je akkoord met de algemene en privacyvoorwaarden.

Volgens een artikel op het platform Medium is Roche vijf jaar sinds het DSO heeft ingevoerd verre van klaar met de reorganisatie. Gedrag veranderen vraagt meer dan een andere structuur.

Lees ook deze artikelen over leiderschap van Franka Rolvink Couzy: