De botsende werelden van winst en waarde

Gaat u voor maximale winst of maximale waardering? Podiumauteur Arjan Hamberg legt uit waarom de corporate wereld moet vrezen voor de freeconomy.

Het is crisistijd. We moeten het hoofd boven water houden en winst blijven maken. Praten over waarde voor winst bekt lekker in hoogconjunctuur, maar nu even niet alsjeblieft. Iedereen die nu over waarde praat, is niet aangesloten op de realiteit; it’s all about profit, stupid!

Je weet hoe makkelijk het is om aan de winstgevendheid te werken: gewoon je kosten beheersen en bij voorkeur beperken. Je kosten beperken is niet zo moeilijk zolang je de kosten kunt verleggen naar een ander. Je laat mensen bijvoorbeeld betalen voor een ziektekostenverzekering en probeert een ander aansprakelijk te stellen voor de daadwerkelijke ziektekosten. Jij hebt de omzet, de ander heeft de kosten. Een andere manier om te besparen op kantooroppervlak en facilitymanagement is door in te springen op de hype van het nieuwe werken. Verder is de 0-lijn voor salarissen al snel ingeboekt en opleiden stellen we maar even uit.

Wie zich zorgen maakt over dit nieuwe geluid, kan ik geruststellen. Dit is niet mijn wens voor organisaties anno nu en ik pleit niet voor dit soort verbindingen tussen mens en werk. Integendeel, ik voel me niet thuis in de corporate wereld van de fixatie op kortetermijnresultaten.

Focus op waarde

Ik ben niet de enige die de fixatie op kortetermijnresultaten negatief beoordeelt. Naast de corporate ‘de-omzet-voor-mij-de-kosten-voor-jou’-wereld bestaat er een wereld van professionals die kijken naar waarde. Zij kunnen iets, weten iets of hebben iets ontdekt en dat heeft waarde voor ons allemaal. In deze waarde-economie zijn mensen begonnen hun kennis te delen om waarde te scheppen, de winst is immers toch al weg.

Deze jonge professionals – net van de scholen en universiteiten af – zijn in staat om te delen, te verbinden en samen te werken. Dat doen ze ook. In deze wereld van de freeconomy wordt gebouwd aan een community waar je met elkaar waarde schept. Daarbij is er ook aandacht voor de lange termijn, zodat je die waarde ook naar de toekomst kan blijven scheppen.

Plezier en motivatie

De zzp’ers en jonge professionals die veel kennis en ervaring bezitten, beleven momenteel veel plezier aan de initiatieven die ze ontplooien. Ze ervaren aan den lijve hoe bevredigend het is om puzzeltjes op te lossen. Dit zijn geen kruiswoordraadsels, maar serieuze vraagstukken op het terrein van samenwerken, duurzaamheid, ict en leiderschap. Ze zijn hier niet mee bezig omdat ze daar verschrikkelijk rijk van worden, maar omdat het belangrijk en leuk is.

Afgelopen maandag ving ik in de trein onderstaand gesprek op:

Persoon 1: “Nou, als het 5 uur is geweest, doe ik echt niets meer.”
Persoon 2: “Groot gelijk, zeker met zo’n baas als hij. Heb jij je mobiele nummer trouwens aan het secretariaat gegeven?”
Persoon 1: “Nee, echt niet. Dat hou ik zo lang mogelijk geheim. Als mijn baas dat nummer heeft, dan blijft ‘ie me bellen en ben ik nooit vrij. Jij wel dan?”
Persoon 2: “Natuurlijk niet.”

Het gebrek aan motivatie in de corporate wereld is niet beperkt tot deze twee ‘loonslaven’. In het gunstigste geval vinden we ons werk zelf nog wel leuk, maar mopperen we over de werksfeer. En als ik voor dezelfde baas had gewerkt, zou ik misschien meegemopperd hebben.

Dit gebrek aan intrinsieke motivatie kom je niet snel tegen bij de professionals uit de freeconomy. Hierdoor is de concurrentiekracht vele malen groter dan die van de corporate wereld. Ze stoppen niet met werken omdat het 5 uur is, maar omdat het werk voor die dag klaar is. Het gaat niet om het aantal uur aanwezigheid, maar om het resultaat.

Waarderingsmaximalisatie

Deze twee parallelle werelden krijgen steeds meer met elkaar te maken, al kan dat de corporate wereld nauwelijks wat schelen. Dat hun eigen bestaansrecht wordt uitgehold door deze freeconomy hebben de corporations niet echt in de gaten; ze zien de freeconomy als een grappige abnormaliteit. Daarbij onderschatten ze de fundamentele krachten die aan de freeconomy ten grondslag liggen: die vallen niet te incorporeren.

Initiatieven als Het Nieuwe Werken zetten de deur op een kier voor de freeconomy. Mensen in de corporate wereld ontdekken daardoor dat het leuk is om je kennis en ervaring te delen. Geld is natuurlijk belangrijk als ruilmiddel, maar als je een bepaald niveau bereikt hebt zegt meer geld je niet zoveel. Er gaan dan vaak andere zaken spelen. Mensen willen dan waardering voor hun vakmanschap, hun bijdrage. Sterker nog, ik denk dat mensen dan gewoon gezien willen worden en mooie, goede dingen willen maken. Ze krijgen betaald om dat te kunnen blijven doen.

Ik ga niet voor maximale winst maar voor maximale waardering. Juist in tijden van crisis. En jij?

 

Eerdere bijdragen:

• Verandermanagement in het mijnenveld van meningen
  
• Leiderschap moet je verdienen
  
• 5 HR-trends in 2012
  
• Soepel reorganiseren met deze 4 tips
• HRM: bedrijfskundige versus sociale focus

  Dagelijks de nieuwsbrief van Management & Leiderschap ontvangen?

  E-mail *

  
  
  Door je in te schrijven ga je akkoord met de algemene en privacyvoorwaarden.

  Verstuur

Over de auteur:
Dit artikel is geschreven door Podiumauteur Arjan Hamberg, strategisch adviseur HRD en organisatie-ontwikkeling van Lumax Producties. Hij maakt daarnaast praktische informatieproducten voor professionals. 

Over het podium:
Ook uw visie geven op ontwikkelingen binnen uw vakgebied? Plaats een artikel op MT Podium. Log in op mt.nl/profiel en voeg onder 'activiteiten' uw artikel toe. Interessante bijdragen worden meegenomen in de nieuwsbrief en op home geplaatst. MT Magazine publiceert bovendien periodiek 'Het beste van MT Podium'.