Winkelmand

Geen producten in de winkelwagen.

Blauwe stroom is groen

Water heeft Nederland in overvloed. Maar het mist de hoogteverschillen die andere landen tot paradijzen maakt voor waterkrachtcentrales. Toch wordt hard gesleuteld aan technologie, die water inzet als energiebron.

 

Een stromende rivier of getijdenstroming rond eb en vloed kunnen ook voldoende zijn om energie op te wekken. Tocardo plaatst met dat uitgangspunt binnenkort in Nepal een aantal turbines in bergstromen. “Een stukje Hollands Glorie” noemt marketingdirecteur Chris de Koning de ‘windmolens onder water’ van zijn bedrijf. De kracht van de Tocardo-turbines zit hem in de simpelheid ervan. “Het gaat erom het zó te maken dat er niets kapot kan. De krachten in het water zijn enorm, veel sterker dan bijvoorbeeld wind op land. En onderhoud is lastig. Daarom zit de uitdaging erin alles wat niet nodig is, weg te laten, en de molens zoveel mogelijk vrij van onderhoud te maken.”

Rivieren

Daarom zoekt Tocardo het niet op volle zee, maar in rivieren, of bijvoorbeeld in de Afsluitdijk. Daar, in de buurt van Den Oever, staat al sinds 2008 een proefopstelling, die een kleine 80 kilowattuur produceert. “Proven technology”, claimt De Koning, “die op veel plekken in de wereld nu al tegen een concurrerende prijs kan worden geïnstalleerd.” In Nepal komt in de Trishuli-rivier in december een turbine van 100 KW, gevolgd door in elk geval zes turbines in de Bheri-rivier in februari 2012. In totaal verwacht Tocardo tot 2014 samen met partner Glow Tech in Nepal en Bangladesh in verschillende projecten tot 100 MW te installeren. Het volgende project is er een met een totaalvermogen van 1 MW in de Oosterschelde.

Getijden

Ook dichtbij de markt lijkt de Wave Rotor van ingenieursbureau Ecofys. Die rotor wordt zowel door de golven als de getijdenstroom in beweging gebracht, is efficiënt en combineert het beste van twee werelden. Er wordt nu samen met OceanMill gewerkt aan een grootschalige pilot in de Stormvloedkering Oosterschelde. In december haalde Ecofys daarvoor 5,5 miljoen, deels Europese, subsidie op om de installatie van 1,5 Megawatt in 2012 werkend te hebben. Een perfect showmodel voor buitenlandse klanten, die onder hun voeten op de wereldberoemde dijk de installatie aan het werk kunnen zien.


Osmose

Water hoeft zelfs nauwelijks te bewegen om er energie uit te oogsten: Redstack gebruikt zoet water dat in zee stroomt voor omgekeerde electrodialyse (RED). Die techniek maakt gebruik van osmose, de natuurlijke neiging van ionen uit zout water naar zoet water te stromen. Als dat gebeurt via membranen die alleen positieve of negatieve ionen doorlaten, kan een elektrolyt zorgen dat stroom wordt opgewekt. De membraantechnologie bewijst al twee jaar zijn deugdelijkheid in een zoutfabriek van Frisia, vertelt Redstack-directeur Pieter Hack. Heel binnenkort kan de bouw beginnen van een kleine proefinstallatie bij de Afsluitdijk, waar zoet IJsselmeerwater in de Waddenzee wordt gespuid. De bedoeling is een jaar of 4 proef te draaien met een bescheiden 50 kilowatt, op weg naar een volwassen centrale met een vermogen van 200 megawatt. “Dan hebben we het over 2019. Wat ons betreft is in de Botlek mogelijk om 500 megawatt op te wekken, en 1000 in de Nieuwe Waterweg.” 


Drijvende centrale

Of de waterinstallaties wat kosten betreft kunnen concurreren, hangt voor een groot deel af van de onderhoudskosten. En die zijn, op zee en onder water, vele malen hoger dan die op het vaste land. Daar heeft Bluetec iets vernuftigs voor bedacht: een drijvende centrale met de apparatuur boven de waterspiegel en turbines die onder water het werk doen. De offshore-specialist ontwikkelde het platform zó, dat het met verschillende types waterturbines kan werken. Een eiland van 40 bij 25 meter met vier turbines levert 1 megawatt op. De units kunnen ook gekoppeld worden tot een grote energiefarm. Op dit moment wordt er met het eerste drijvende eiland proefgedraaid in de Italiaanse straat van Messina – de eilanden zijn voor de Noordzee ongeschikt, vanwege de lage stroming en de drukte.


Concurrerend

Zoals met alle alternatieve energiebronnen is ook bij blauwe stroom de hamvraag: kan het op prijs concurreren met grijze elektriciteit? Volgens de sommen die Redstack, een spin in een web van een trits toeleveranciers , heeft laten maken, wel. “Wij komen na een uitgebreide calculatie uit op 8 cent per kilowatt. Offshore windparken hebben SDE-subsidie nodig om op dat niveau uit te komen.”

De bedrijven die aan de weg timmeren met blauwe energie, hebben zich sinds kort in een lobbyclub verzameld, de EWA (Energie uit Water). “We zijn werelwijd bekend om onze bagger- en offshoreindustrie. Er komen nu projecten van de grond die bewijzen hoe je betrouwbaar en kosteneffectief energie haalt uit water. We zijn vooral actief aan het kijken hoe we die twee kunnen laten aansluiten. De markt is er nu, we leren snel en we hebben al veel ervaring met de offshore windindustrie. De projecten zijn wat ons betreft een springplank naar de internationale markt,”zegt EWA-woordvoerder Peter Scheijgrond.
De Koning van Tocardo: “Mijn hartenkreet is: Nederland is een waterland. Nu we weer eens echt vooroplopen met een nieuwe technologie, laten we dan ook eens laten zien dat we ambities hebben en eens niet stoppen bij de ontwikkelfase, maar ook in de uitrolfase een dominante rol proberen te blijven spelen.”

Wekelijks de nieuwsbrief van Management & Leiderschap ontvangen?



Door je in te schrijven ga je akkoord met de algemene en privacyvoorwaarden.

 

Lees ook:

Elke week het beste van TechBusiness in de mail? Vraag de nieuwsbrief aan.