Winkelmand

Geen producten in de winkelwagen.

Bob krijgt nieuwe inzichten dankzij social media

Bob is divisiedirecteur van een groot concern. Hij doet zijn best. Deze keer zorgen social media voor nieuwe inzichten.

Foto: Getty Images

VAN Annejet
AAN Bob
ONDERWERP Pas op voor twitterende collega’s

Hoi Bob,
Doe jij aan twitter? Vast niet. Volgens mij ben jij nog zo’n manager die net toe is aan 1.0. Grapje, Bob! Maar wat geen grapje is: diverse van onze medewerkers blijken actieve twitteraars te zijn, ook tijdens werktijd, wat al niet de bedoeling is, maar ze twitteren ook nog eens óver het werk. In potentie een substantiële bedreiging, zou ik zo zeggen.
Kortom: moet daar niet heel snel een stuk beleid op komen, Bob? En volgende vraag: hoe schakelen we dit stuk beleid dan snel door binnen onze organisatie vooraleer er echt ongelukken gebeuren? Ik denk zelf steeds meer aan een projectgroep ‘social media-regulering’.
Annejet

Hoi Annejet,
Nou, zo’n digibeet ben ik nou ook weer niet, hoor. Ik weet best wat twitteren is. Dat is dat je razendsnel doorgeeft aan andere twitteraars dat je net een vliegtuig of zoiets hebt zien neerstorten, toch? Mooi medium, vind ik. Hoezo kan dat volgens jou schadelijk zijn? Het zijn toch allemaal vriendelijke mensen, die twitteraars?
Bob

Bob,
Laat ik je even uit de droom helpen. Ik citeer even een twitter van een medewerker van onze afdeling Marketing, van Mark, je weet wel: die jongen die altijd maar klaagt over te veel werk. ‘Zit al een uur uit mijn neus te vreten. Lekkurhhh!’ En dan twittert Laura, die nota bene twee bureaus van hem vandaan zit: ‘Ik volg je. Inderdaad, lekkurhhh zeg! Hmmm…’ Nou, dat soort dingen dus.
Annejet

Annejet,
Wat kinderachtig zeg. Dat verwacht je toch niet van mensen met een academische opleiding? Maar moeten we daar nu echt meteen een projectgroep op loslaten? We hebben nog zo afgesproken om dit jaar wat zuinig te zijn met projectgroepen.
Bob

Bob,
Onderschat dit niet! Hier, nog eentje, van Esther, die blonde van Sales waar jij zo gek op bent: ‘Neuspeuteren? Ik weet wel leukere plekken. Hmm…’ Dit kán toch niet. Noem het anders een adviescommissie, dan blijft het aantal projectgroepen gewoon gelijk.
Annejet

Annejet,
Ja, een adviescommissie in plaats van een projectgroep, dat is een perfecte oplossing. En misschien moeten we ook even nagaan of er op Sales en Marketing geen sprake is van overbezetting. Ik krijg niet het idee dat ze het daar druk hebben.
Bob

Bob,
Je begrijpt volgens mij de impact van social media nog niet helemaal. Laat ik het zo uitleggen: eerst lezen een paar mensen iets, dan wat meer mensen, dan nog veel meer mensen, tot het er een héleboel zijn en die héleboel mensen denken straks dat dit bedrijf bevolkt wordt door een stelletje pubers die zich de hele dag zitten te vervelen. En vergeet niet, Bob: het houdt niet op bij twitter. Gisteravond kwam ik Johan tegen op Facebook. Dan zie je staan bij hobby’s: ‘YouTube-filmpjes met collega’s uitwisselen! Vet!’ Die man is 52! En er staat ook nog bij dat hij hier werkt! Noemt hij dat werken? Ander voorbeeld: Ronald. Jaja, meneer heeft econometrie gestudeerd en weet alles van curves af. En wat doet hij tijdens werktijd? Dan maakt meneer stiekem o zo lollige fotootjes van zijn vrouwelijke collega’s en plaatst ze op Facebook. En dan staan er dingen bij als: ‘Dit is de achterkant van mijn collegaatje Irene. Wij econometristen noemen dit the perfect curve.’
Annejet

Annejet,
Ja, ik begin langzaam in te zien dat we hier qua bedrijfsvoering in potentie wel van doen hebben met een probleem. In dat geval denk ik toch, ondanks ons eerdere voornemen, aan een echte projectgroep die de bedreigingen in kaart brengt. Maar misschien ook de kansen? Ik lees overal dat bedrijven op die social media aanwezig móeten zijn, dat je daar geloof ik je bedrijf als vriend kunt positioneren. Of begrijp ik dat nu verkeerd?
Bob

Wekelijks de nieuwsbrief van Werk en Leven ontvangen?



Door je in te schrijven ga je akkoord met de algemene en privacyvoorwaarden.

Bob,
Dat begrijp je goed, maar dat is weer een ander verhaal. Misschien moeten we daar ook een projectgroep op zetten, of een adviescommissie. Mensen genoeg. Dankzij die social media weten we nu dat we zat werknemers hebben die niks te doen hebben. Hé Bob, is dat een idee? Dat we social media gebruiken als reorganisatie-tool? Onder het motto: als je tijd hebt om te twitteren, hyven, facebooken, youtuben en linkedinnen kun je er vast wel wat werk bij hebben. En als dat werk er niet is: ga dan lekker thuis zitten met je social media.
Annejet

Annejet,
Tjee zeg… Dus dan kunnen we voortaan de werkdruk van onze mensen meten aan de hand van hun socialmediagedrag? Zonder McKinsey erbij te hoeven halen? Geweldig! Werk jij dit even uit in onze nieuwe projectgroep?
Bob